My Biggest Mistake

Chapter 21 of frvr- waiting

Did that cross my Mind? Gosh, what am I even thinking? Ofcourse this is not a date. Miary naman.-_-

"Ano tatanga ka nalang ba diyan?"

"Saglit pwede?" I said sarcasticly. he's such a jerk. No doubt about it. nagulat nalang ako nang bigla niya akong balikan at hinawakan sa wrist ko. At tska

Hinatak! Heck, wala bang sweet bones to? Nakakainis na siya. Binawi ko ang kamay ko at naglakad ng mabilis. Bahala siya diyan.

"Wait!" He said. Hmm. Bahala ka magisa mo. Nang mapansin kong hindi na siya nakasunod sakin, dahil na rin siguro sa mabilis kong lakad more like pagtakbo ko. Andito na ako sa tapat ng Timezone. Feeling ko tuloy napakaLoner ko. Ang daming couples sa Timezone. Dapat pala hindi ko nalang iniwan so Marco. I was about to go when I heard someon shouted "Love" , parang gusto kong lumingon pero may pumipigil sa akin. na-confirm kong si Klinton nang nakalapit na siya sa akin.

"Love? Are you alone?" he asked. Hindi naman masyadong obvious noh?

"Uhm. Yes?" sabi ko.

"Wanna go hang-out with me?" Why not? Kesa naman umuwi ako magisa. I nodded. He guided me.

"Nag lunch kana ba?" umiling nalang ako.

"Tara kain tayo."

We decided to eat in Max nalang. parang nagca-crave kasi ako sa chicken.

Nagkekwentuhan lang kami then may nasabi akong nakapagpatigil sa kanya, pati narin sakin. "It brings back memory. I miss everything I miss befor" natigilan ako.

"Are you still mad at me?" Sabi niya. ramdam ko yung lungkot niya sa sinabi niya sakin. "I already explained my side. Bakit ganon?" He looks frustrated. I hate seeing him like that.

"Hey, lets just not talk about it. Dont spoil the moment klinton." I said

"Why are you always like that? Palagi mong iniiwasan yung tungkol don! Ayaw mong pagusapan. Paano naman ako? Ayaw mo bang maayos natin to?" He's so furious, frustrated and sad?

"Not now Klinton." I said calmly. Ayokong magalit. Ayokong balikan.

"Miary!" Thats it! He shouted at me. Never niya akong sinigawan. kapansin-pansin din ang paglingon ng ibang customer. Parang natauhan siya nan may marinig siyang bulungan.

Nakakatakot naman yung boy.

Halla, kawawa naman si ate.

Magbi-break na yata sila.

Im at my limit already. Kahit kakasimula pa lang naming kumain pero tumayo na ako. Hindi ko na kaya. "Stop it Klinton! wag dito." Umalis na ako.

"Hey love! Im sorry." He said.

"No Klinton! Stop it! Hindi lang naman ikaw ang nasaktan sa nangyare klinton. Ako din!" nagbreakdown na ako.

"Then why dont you give me a chance?!"

"Bakit sinabi ko bang hindi kita bibigyan nang chance? Ang hinihingi ko lang naman is space, hindi naman kasi ganon kadali klinton. Give me time." I said.

"Fine! Im sorry." he said. " tara na, kain tayo ng Ice Cream , gusto mo?" Pagpapatuloy niyo.

Tila nagliwanag bigla ang mukha ko sa sinabi niyo. One Fact about me is that I really Love sweets. Ito lang yata ang nakakapagpa-Goodvibes sa akin. "Sige!" Sabi ko na parang bata. hindi nakaligtas sa akin ang pagngiti niya.

"Haha ang kalat mo parin pala kumain ng Ice Cream! Hahahaha." Tawa nang tawa si Klinton sa akin habang ako eto naka-POUT lang.

Kasalukyan na kaming nasa sasakyan niya, ihahatid na niya ako. Ang dami naming ginawa kanina, sa totoo lang parang nawala bigla yung pagka-Badtrip ko sa kanya kanina.

"Wag mo nga akong asarin." sabi ko. para na tuloy akong bata dito sa pagta-tantrums ko. haha It really brings back the past.

Malapit pa lang kami sa bahay, May nakita na akong Pamilyar na sasakyan. Teka? Kay Marco ko ah ? Dahil sa ayaw ko namang makita ni Klinton si marco nagpaalam na ako sa kanya. Ponagbuksan niya ako ng pintuan at bumaba na ako.

"Thank you for today Love." He said then kissed me on the cheek. For a second I was really shocked but then I just smiled at him and nodded.

Nakatanaw ako ngayon sa pagalis na sasakyan ni Klinton. When someone talked behind me that gave me a Goosebumps.

"You didnt say na magkasama pala kayo edi sana hindi na naubos oras ko sa kakahanap sayo."

Unedited•