~ 1 ay sonra ~
1 Kasım, saat 12.30, Ranuna Kız Kuran Kursu.
Efnan ve Ahsen temizlik eşyalarının depolandığı küçük odaya girmiş ve kendilerini tuvalet kağıtlarının dizildiği yere atmışlardı.
"Bu koku ne lan? " dedi Ahsen yüzünü ekşiterek. "Olum bu ne?"
Temizlik bezleri ıslak kaldığı için odaya muhteşem bir koku katmıştı.
Efnan kolu ile Ahsen'i dürtükleyerek sessiz olmasını sağladı. "Şşşş."
"İşe yarıyacak mı sence? " dedi Ahsen fısıldayarak.
"Öyle umuyorum."
"Aga be. Kaç yaşına geldik nelerle uğraşıyoruz. "
"Ulan sussana mübarek kardeşim. Hoca gelecek birazdan."
"Tamam, tamam."
Saat oniki buçuğu geçiyordu ve hocalar derse girmeden önceki yemeklerini yemek için yemekhaneye doğru ilerlemekteydi.
Ayak sesleri depoya gelmeye başladığı sırada ikiside kaşlarını çattı. "İşte şimdi tam zamanı."
Yavaş ve usta bir şekilde temizlik malzemeleri arasından çıktılar.
"انا ذاهب الى الطابق العلوي."Ben yukarı çıkıyorum".dedi Ahsen
"لماذا تتكلمين بالعربية Niye Arapça konuşuyorsun"
"لأن كلانا وكلاء." çünkü ajanız
"لا تفعلي فارغ. دعنا نرتدي قناعا إذا أردت".boş yapma . İstersen maske de takalım
Ahsen dudaklarını aşağıya doğru çekerek güldü. "OOOO SITA MARTİNA ESTONEL ŞATO.. LA BELLA ÇAV BELLA ÇAV BELLA. "
"Kızım sussana duyacak birisi."
"Tamam, tamam. Ben yangın alarmını patlatmaya gidiyorum. Sen üstünü falan giy hazır ol."
Ahsen ve Efnan yollarını ayırdıkları sırada. Efnan beş dakika içerisinde kimseye gözükmeden dolaphaneye inerek üzerini değiştirmişti. Tamamen hazır olduktan kolundaki saate baktı.
"Son 3..2..1."
Vee yangın alarmı çalışmıştı. Gürültüsü bütün kursu kaplıyacak şekilde herkesi ayağa kaldırmış ve panik olmalarını sağlamıştı.
Görev paylaşımında sırada gelen kişi. Miyasey'di. Alarmı duyar duymaz yemekhaneye koşturmaya başladı. Soluk soluğa kalmış bir durumdayken Hocalara döndü ve yüksek sesiyle ortama daha da adrenalin kattı.
"HOCAM YANGIN VAR.
! YANGIN! YANIYORUZ HOCAM. HER YER ALEV ALEV!! "
Hocalar ağızlarındaki lokmalardan mahrum kalıp bitelaş ayaklanırken, Vesile Hoca Miyase'nin yanına geldi.
"Dış kapıyı açın herkes bahçeye toplansın."
"TAMAM HOCAM SİZ YETER Kİ İSTEYİN! "
Kızlar bunun olacağını zaten biliyordu. Bu yüzden alarm çalar çalmaz bütün sınıfları daha da galeyana getirip hazırlanmalarını sağlamışlardı.
Yangın alarmını çalıştıran Ahsen, şimdi yüzündeki sırıtmayla birlikte yavaş yavaş aşağıya iniyordu.
"Ben olmasam bu hikaye ne olacak bilmiyorum. Yazar... Sen varya işini iyi biliyorsun ha ."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Helal Bro
ChickLit"Biri kursun önündeki asfalta koca harflerle 'SENİ SEVİREM HAFIZ' yazmış." dedi Vesile Hoca. Sinirli bir şekilde güldü ve bakışlarını bize çevirdi. "Hem de kırmızı harflerle." Hocanın karşında dizilen biz, kendimizi gülememek için zor tutuyorduk...
