YARALI GEÇMİŞ

Yaralı Geçmiş 2.Bölüm

                                                                                                                                                                                              Neydi bu böyle kalbimi acıtan şey? sanki biri zaten kırılmış olan kalbimi avuçlarının içine almış acımasızca sıkıp paramparça ediyordu. Bu hissin adını bilmiyordum, hayal kırıklığı muhtemelen bu şeyin adı idi. Neden buraya getirmişti Hulusi amca bizi?. Berbat geçmişimizi bize hatırlatmak için mi? kulağıma gelen boğuk sesler ve başımın ağrısı yüzünden yüzümü buruşturdum. Sanki birisi kafama kalın bir tahta parçası ile sürekli vurup duruyordu.

Kulaklarım da ki sesler azda olsa netleştiğinde bu seslerin sahibinin Hulusi amca ve abim olduğunu anladım, oldukça hararetli ve yüksek ses ile konuşuyorlardı. Yattığım yer yumuşacıktı ve hiç tanıdık gelmiyordu. Nerede olduğumu anlamak için aniden yataktan kalktığımda başımın dönmesi ile sendeledim. Kendime gelmek  için bir müddet bekledikten sonra bulunduğum odaya hiç bakmadan kendimi dışarı attım, abimlerin sesleri aşağıdan geliyordu. Merdivenler den hızlı adımlarla aşağıya indim.

 Seslerin salondan geldiğini anlamam uzun sürmedi, duraksamadan odanın kapısına geldiğimde sesler daha da artmıştı beklemeden kapıyı açıp odaya girdiğim de Hulusi amca ve abimim bakışları beni buldu. Yüzlerine  garip bir ifadenin hakim olduğunu fark ettim. Sanki korku ve telaşın yanında farklı duygularda var gibiydi. Zaten bozulan sinirlerim bu durumun garipliği ile daha da bozulurken daha fazla onlara bakmadan sert adımlarla Hulusi amcanın karşısına dikildim. Hiç duraksamadan ve tereddüt etmeden konuya girdim.

"Bizi buraya niye getirdin Hulusi amca?"

Sesim her zamankinden daha soğuk ve sert çıktığını fark ettim her zaman soğuk bir insandım fakat aile ortamında sesimi çok azıcık da olsa sıcak çıkarmak için bayağı çalışırdım. Bu sefer böyle bir çabaya girmedim, aksine ses tonumdan gayet mutluydum. Hulusi amca benden böyle bir tepki beklemediği için  tavrım onu oldukça şaşırtmıştı. Kaşlarını çatıp konuşmaya başlamıştı. 

"Almira beni dinle anlatacağım"

Kurduğu cümle ile konuşmanın uzun bir konuşma olacağını anlamıştım. Aklıma dank eden şeyle derin bir nefes alıp saatime baktığımda Atabeyli Holding de olan iş görüşmeme bir saat kaldığını gördüm. Hulusi amca ve abime itafen.

"Sizi dinlemek isterdim beyler ama kusura bakmayın!"

Hulusi amca tam ağzını açıp konuşacağı sırada kaşlarımı kaldırıp baktım . Nefesini bıkkınlıkla dışarı üfleyip onaylar şeklinde kafası salladı ve evden çıktı. Dışardan gelen araba sesi ile de gittiğini anladım.

Abime baktığımda garip bir ifade ile hala bana bakıyordu.

"Abi niye garip garip bakıyorsun"

Abimin gözleri yüzümde daha dikkatli bir şekilde dolaşmaya başladığında uyarı niteliğinde daha baskın bir şekilde tekrar abi dediğimde irkilip kendine geldi.

"Yo, yok bir şey güzelim niye garip bakayım ki sana ?"

Abim az önce kekelemiş miydi bana mı öyle gelmişti. Kaşlarımı çatıp abime bakmaya devam ettim. O da bana bakmaya devam ediyordu. Durumun saçmalığı ile gülecek oldum fakat son anda boğazımı temizleyip gülmemi engelledim. Son kez abime baktığımda kahkaha atmaya başlamıştı. Gözlerimi devirip dışarı çıktım ve taksi bakınmaya başladım.  Yaklaşık iki dakika sonra mahallenin girişinde gördüğüm taksiye el sallayıp gelmesini sağlamıştım aklıma gelen hain fikir ile abime döndüm.

"Abi telefonum içerde kaldı getirir misin?"

Abim durumu garipsememişti çünkü  çok olmasa bile unutkan biriydim .Bana bıkkınca bakıp eve doğru yürümeye başladı. Tam kapıdan girecekti ki hemen önümde duran taksinin kapısını açıp binmeden önce abime seslendim döndüğünde gözünü büyüterek bana baktı. Ne yaptığımı anladığını fark ettiğimde çabucak konuşmaya başladım.