YARALI GEÇMİŞ

Yaralı Geçmiş 3. Bölüm

SÜPRİZZZZ YENİ BİR BÖLÜM İLE ERKENDEN GELDİM.

Cihangir Atabeyli

Derin bir nefis alıp uçağın merdivenlerinden indiğimde etrafıma bakındım. Etrafımda kimseyi göremeyince açıkçası şaşırmıştım kimse beni karşılamaya gelmemiş miydi? derken etrafımı saran bir çift kol beni kendime getirmişti . Omuzumdaki ıslaklıktan ve hıçkırık seslerinden bu kişinin Egemen olduğunu anlamıştım.

Egemen bizden küçük olmasına rağmen Gökay ve Agah gibi benim sırdaşım ve dostumdu.

"Egemen kardeşim niye ağlıyorsun"

Sarılmayı bırakıp yüzüme baktığında hem konuşuyor hem daha da fazla ağlıyordu.

"Nasıl ağlamayayım ha kaç sene oldu haberin var mı? biz seni çok özledik sense sadece haftada bir bizi aradın biz seni aradığımızda da açmadın pis adam nefret ediyorum senden"

Bunları derken aynı  zamanda da omuzuma vuruyordu hayır yani zayıf olmasına rağmen maşallah eli de ağırdı. Aslında haklıydı ben haftada bir onları aramış ,onlar aradığında ise cevap vermemiştim ama benimde günlerim orada güllük gülistanlık geçmemişti.  

Egemeni ellerinden tutup sarstığımda az da olsa ağlaması dinmişti. Bu çocuk niye bu kadar duygusaldı ki?

"Egemen kendine gel! tamam özür dilerim sizi daha çok aramalıydım fakat bende iyi değildim zor zamanlar geçirdim."

Egemen de benim bağırmamla kendine gelmiş olmalı ki ağlamayı çok şükür kesmişti. O da hatasını anlamış olacak ki pişman gözlerle bana bakıp daha düzgün bir şekilde tekrar sarılmıştı gözlerimi devirip bende sarıldığımda en fazla iki saniye sarılmış sonra geri çekilmiştim insanlara sarılmayı sevmiyordum. 

Gözlerim ailemi  ararken, çıkışa yakın olan bekleme alında oturduklarını gördüm. Yavaş adımlarla onlara doğru yürüdüğümde ilk önce babam bana sarılmıştı .Başta tepkisiz kalsam bile sonradan sarıldım ve hemen geri çekildim.

Babama bakıp tam konuşmak için ağzımı açacağım zaman omuzuma dostane bir şekilde vurarak konuşmaya başladı.

"Nasılsın aslanım nasıl geçti yolculuk rahat mıydın?"

"İyiyim baba, gayet iyi geçti. Sen nasılsın?"

"Bende iyiyim evlat" ardından kulağıma eğilerek konuşmaya başladı. "Oğlum bence annenin yanına gitmelisin baksana bizi kıskandı yine " 

Anneme dönüp baktığımda dolmuş gözleri bize sevgi ve hayranlık ile bakıyordu. Babama başımı onaylarcasına sallayıp ayrıldığımda hızlı adımlarla  annemin yanına gidip sarıldım  hemen bana sarıldı.

Annemden ayrıldıktan sonra yüzünü ellerimin arasına alıp konuşmaya başladım.

"Annem nasılsın iyisin dimi?"

Annem şefkatle bana bakıp konuşmaya başladı.

"Seni gördüm ya daha iyi oldum. Oğlum sen nasılsın peki, iyi baktın dimi orada kendine?"

"İyiyim annem iyiyim, kendime çok iyi baktım. Hiç içine sıkıntı etme ."

Annem başını onaylarcasına salladığında ondan ayrılıp ikiz kardeşlerim olan Barış ve Barlas'a sarıldım fakat tanıdık bir koku aldım, bir saniye bu benim kokumdu. ikisini de kulakları tutup uzaklaştırdığımda sızlanıyorlardı. Sert bir tonda konuşmaya başladım.

"Lan siz benim parfümümü mü kullandınız?"

İkisi aynı anda konuşmaya başladı.

"Y-ok yok abi niye senin parfümünü sıkalım"