Ablaze |Season 1|

Chapter 39

FERISH

NAIIYAK NA AKO.

Napanguso ako habang nagse-serve ng mga inorder. Ramdam ko ang panghihina sa buong katawan dahil hindi kami maayos ni Eight. She occupied my mind without being aware of it. Gusto kong magtago sa isang sulok. Gusto ko umalis, pero hindi pwede. Gusto ko siyang makita.

I want her with me.

As shallow as it sounds, I can feel the tears pooling my eyes, but I suppressed myself from bursting into tears and repeatedly blinked. Nakakainis. Hindi naman ako iyakin, pero pagdating sa kan'ya ay parang ang hina ko palagi. She makes me feel utterly vulnerable that even I can't recognize myself.

Maingay naman ang mga tao sa paligid kaya walang nakakapansin. Lahat ay abala sa kani-kanilang ginagawa. Merong mga barkada, at meron namang nagso-solo. It's an exclusive bar for elites, and everyone has their own world to mind.

Medyo dim ang light at malakas ang beat ng music, pero hindi no'n nagawang alisin ang ingay ng paulit-ulit na pag-iisip sa kan'ya. I'm too preoccupied that I can't focus on what's happening in front of me.

"Ang lalim naman niyan." I blinked when someone approached me. Umalis ako sa pagkakasandal sa counter at tinignan ang nagsalita.

Si Gail pala, 'yung co-worker ko na madalas mag-asikaso sa amin kapag wala ang manager. Nakangisi siya sa akin na parang alam ang iniisip ko. Ang colorful ng mga clip niya sa buhok na parang lights lang dito sa bar.

"Okay lang ako." Matabang na sagot ko habang nakayuko. Ni hindi ko mapilit ang sariling ngumiti tulad ng lagi kong ginagawa.

"Talaga? E, kanina ka pa bumubuntong-hininga d'yan." Tukso niya at tinaasan pa ako ng kilay. Sumandal din siya sa counter at humalukipkip. "Pwede ka namang magkwento." Dagdag pa niya pero napailing na lang ako.

I'm not comfortable to open up my problems to other person, even to those people whom I call friends. Nasanay lang ako na sinasarili ko kaya laging nag-aalala si Summer. Kung kay Eight pa ako magk-kwento ay okay pa dahil komportable ako sa kan'ya.

"Okay. Pero kung gusto mong magkwento, nasa tabi lang ako, ha?" Lumapit pa siya sa akin at bahagyang ginulo ang buhok ko.

I nodded my head. "Thank you."

"Wala 'yon, sige na." Paalam niya. "Rest ka muna kung gusto mo."

Kanina pa kami nandito at late na talaga. Lagpas na nga sa oras ng trabaho ko pero mas pinili kong mag-stay dahil may nakita ako. Kung pupunta naman ako sa bahay ni Zeri ay masyado ng gabi. Baka nagpapahinga na rin 'yon.

Hindi. Hindi pa ako pwedeng umalis dito dahil sa nakita.

Gusto kong magdabog sa sama ng loob. Nakita ko siya. Nakita ko sila nung lalaking kasama niya na nandito sa bar na late na pero hindi pa rin nagsisi-uwi. They look so happy together and it's enough to boil my blood for something unknown. Nakakairita. Kanina ko pa iniisip paano ko siya puputulan ng kamay dahil sa kanina niya pa paghawak kay Eight.

I gritted my teeth and suppressed myself to commit another sin just because I'm impulsive. Pinigilan ko ang sarili na gumawa ng ibang bagay na alam kong hindi niya ikatutuwa. It almost killed me in so many ways.

It is tormenting to contain such immense anger.

I groaned in annoyance when I caught them enter a VIP room. Nag-solo pa 'yung dalawa. May gawin lang talaga siyang hindi maganda kay Eight ay hindi siya makakauwing buo. Subukan niya talaga. I'll behead him. I'll burn him alive. I'll skin him and collect his body par---