𝐌𝐀𝐅𝐈𝐀 / 𝒯𝒶ℯ𝓃𝓃𝒾ℯ

15.

Sabah uyandığımda dün olanları aklımdan geçirdim. Çok güzel bir gündü. Bana çıkma teklifi etti bense kabul ettim.

Banyoya gittim yıkandım. Banyodan çıkınca odamda Yoongiyi gördüm. Gördükçe korktum. “ Merhaba güzelim nasılsın? İyileştin mi nasıl oldun? “ Bana yaklaşıp parmağını dudağımdaki yaraya dokundurdu.

“ Bunu ben yaptım değil mi ? İstersen iyileştirebilirim”

Bunları dedikten sonra gözlerini kapatıp dudağıma yaklaştı. Bana yaklaştıkça ben geri adımlar atıyordum. Geri gittiğimi görünce durdu yüzüme baktı ve dedi.

“Neden benden kaçıyorsun? Senden hoşlanıyorum. Benim hislerimi görmezden gelemezsin. Senden çok hoşlanıyorum. Şimdiye kadar hiçbir kız beni bu kadar etkilemedi. Anla beni , benim hislerimi anla. Eğer anlamazsan zorla anlatırım! “

Korkuyordum... Hemde çok korkuyordum. Ne yapmam lazım olduğunu bilmiyordum.. Gözlerim doluyordu ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.

Ona Taehyungla sevgili olduğumu söyleyemezdim.
Ona ve bana zarar vere bilirdi..
“ Yoongi senin hislerini anlıyorum ama sende beni anla.. Sana karşı bir hissim yok”

Suratı değişti. Başını sağa-sola döndürüp gülümsedi.
Ayağıyla masaya bir tekme attı. Ben korktuğumdan tiksindim.

“Tamam seni anlıyorum bana karşı bir hissin yok ama sana söz veriyorum senin bana karşı hislerin olacak sen benim olacaksın. Eğer başkasının olursan senide , o insanı da öldürürüm , gebertirim inan bana! “

Bunları söyledikten sonra odadan çıktı. Çıkınca da kapıyı çarptı.

Yere oturup ağlamaya başladım. Bunları Taehyunga söyleyemezdim.  ona söylersem onu öldürdü. Zaten ona haberdarlık etmişti.  Onu benim yanımda görürse öldürürdü. Yine de bilmiyordum ne yapmam gerektiğini..

Bana küfür ettiği için onu manyak gibi döven biri , bana böyle yaptığını öğrenirse cidden öldürürdü Onu hayatta bırakmazdı..

Banyoya girip yüzümü yıkadım kendime geldim.

Yüzümü yıkayan zaman birisi odama gelmiş ve kahvaltımı getirmişti. İU olmalıydı bence.

Kahvaltımı yaptıktan sonra odadan çıkma kararını aldım. Odadan çıkıp sağıma soluma baktım sonraysa merdivenlerden düşmeye başladım. Merdivenlerden düşünce kimseyi görmedim. Bu ev eski kaldığım ev gibi değildi. Daha aydın daha güzeldi. Merdivenlerden düşünce biri arkamdan bana sarıldı.

“Nereye gidiyorsun sevgilim?” Tae’nin sesiydi. Boynuma ufak öpücükler bıraktı..
“Ya dur kimse görücek şimdi.”
“ Görsünler umrumda değil” dedi ve beni kendine dönderdi.

“Evet umrunda olmayabilir. Ama benim umrumdaydı. Korkuyordum.. Eğer o görürse sana zarar verir diye korkuyordum.. Kendi canım cehenneme ben yalnız seni düşünüyordum....”

İçimde kendi-kendime konuşmamı Tae bozdu.

“Bu akşam yanındayım.. Beni bekle “