𝐌𝐀𝐅𝐈𝐀 / 𝒯𝒶ℯ𝓃𝓃𝒾ℯ

22.

𝑩𝒂𝒚 𝑲𝒊𝒎'𝒅𝒆𝒏

𝚋𝚒𝚕𝚒𝚗𝚎𝚢𝚎𝚗 𝚗𝚞𝚖𝚊𝚛𝚊 ☏︎

Telefonu açtım. Kimin aradığını sormadım çünkü biliyordum ve konuşmaya başladı:

"Nasılsın? evet aslında saçma bir soru çünkü iyi değilsin her an korku içindesin. Jennie'nin gerçekleri bilmesinden korkuyorsun çünkü. Peki düşündün mü bunları bilirken hangi tepkiyi vericek? Ama için rahat olsun ona kötü davranmıyorum. Zaten biliyorsun ona kötü davranamam... O çünkü senin için ne kadar değerliyse, benim içinde o kadar değerli..

Deyecek laf bulamıyordum :
" Jin.. lütfen yapma, aklında ne geçiyorsa hiçbirini yapma.. Kızımı bana geri ver. Geçmişi unut geçmiş geçmişte kaldı. Eğer senin için de değerliyse sen de onun acı çekmesini istemezsin."

Söylediklerime kahkaha atarak sonra ciddi bir ses tonuyla konuşmaya başladı:

"Geçmişi unut geçmiş geçmişte kaldı mı? Senin yüzünden benim neler yaşadığımı biliyor musun? Benim ve kardeşimin neler çektiğini biliyor musun? Zerresini bile bilmiyorsun bir de gelmiş bana geçmişi unut diyorsun? Senin bana yaşattığın şeyleri ben nasıl unutayım?! Hayır, hayır, hayır.. Bu imkansız. Onunda her şeyi bilmesine hakkı var ve bilecektir!"

Yüzüme kapattı. Bu günlerin olacağını tahmin etmiştim ama çaresiz olacağımı hayır..

𝑱𝒊𝒏'𝒅𝒆𝒏

Konuşmadan sonra sinirliydim.. Bana geçmişi unut diyor.. Sen benim elimden herşeyimi aldın.. Şimdi sıra bende...

Hoseok odama geldi:
"Sana bir şey söylemem lazım. Hastaneye gitmiştim Yoonginin yanına, doktorlar bana iyileşip hastaneden çıktığını söyledi. Çocukları arayıp onun buraya geldiğini sordugumda buraya gelmediğini söylediler. Nerede olduğunu kimse bilmiyor. Sen biliyorsun onun psikolojik sorunları olduğunu ... Ve o ikisini kafasına takmış- Tae ve Jennieyi.. Yani söylemem şu ki, ikisine de zarar verebilir"

Jennienin ismi gelince bi garip oldum. Ona benim yüzümden birşey olursa , kendimi asla affedemezdim..

" Herkesi bir araya topla. Onu aramaya başlayın. Size iki gün zaman veriyorum. Onu bulup buraya getirmelisiniz. Bu bir emir!"

Emredersin diyip çıkacakken soru sormamla bana döndü.
" Şimdi ne yapıyor Jen?"
" Jen derken ?"
" Şey yani Jennie"
" Hiçbirşey . Tae onu koruyor , hiç yanından ayrılmıyor.. Zaten böylece zamanla ona aşık oldu."

Kıskanmıştım sanki.. Ama kıskanmamda normal..

" Tamam gidebilirsin Hoseok."

Tae'ni aradım " Hemen yanıma gel."

𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈'𝒅𝒂𝒏

Jennieye öylece sarılıp duruyordum. Sessizlikti.

Sessizliyi ben bozdum:
"Bana çocukluğunu anlat Jennie, bana kendin hakkında herşeyi anlat.."

Bir kadar susduktan sonra:
"Küçükken çok yalnızdım, kardeşim falan yok. Babamın da işleri yoğun olduğundan onu çok göremiyordum. Kendimi odaya kapatıp ders çalışıyordum. Babam yüzünden okula bile çok gitmiyordum öğretmenler eve gelip özel ders veriyorlardı. Konuşacak kimsem olmadığından, arkadaşım olmadığından ve annem de olmadığından kendimi derslere veriyordum. Şimdide Seul'un en güzel üniversitesinde okuyorum. Kızlarla üniversiteye giderken tanıştım. İlk başlarda yakın olmuyordum kızlarla çünkü babam daha geçmişlerini araştırıyordu.
Son zamanlarda babam beni dışarı çıkmama bile izin vermiyordu. Nedenini tam olarak bilmiyordum sadece yine düşmanlar yüzünden olduğunu anladım. Hatta bahçeye bile çıkamıyordum. Bir gün tereddüt edip bahçeye çıktım tabi yanında korumalarım vardı. Düşünebiliyor musun? Evimin bahçesine çıkıyorum ve yanında korumalarım var. İşte o gün uzaktaki binalara bakarken çok çok uzaktaki bir binanın çatısında birini gördüm beni izliyordu. Aslında o kadar uzak mesafeden onu fark etmem imkansızdı da ama oda beni fark etmişti. Nasıl olduysa gözlerim ona denk geldi.
Sonra bir baktığımda yoktu. Bunu korumalara söylemedim çünkü artık bıkmıştım. O gece de sen beni kaçırdın."