𝐌𝐀𝐅𝐈𝐀 / 𝒯𝒶ℯ𝓃𝓃𝒾ℯ

29/Final

𝑱𝒆𝒏𝒏𝒊𝒆'𝒅𝒆𝒏

Koşmak istediğimde beni saçlarımdan tutup geriye çekti:
"hey nereye gidiyorsun güzelim daha yeni karşılaştık."

Tam çığlık atmak istediğimde eliyle ağzımı tuttu. O kadar eğitim almama rağmen panik ediyorsam hiçbir şey yapamıyordum.Yapmak istesem bile çok güzel dövüşçü olduğundan onunla baş edemezdim.

Burnumda hissettiğim bir kokuyla en son hatırladığım gözlerimin kapanmasıydı...

Gözlerimi açtığımda bir sandalyeye bağlıydım. Ellerim kollarım bağlanmıştı. Gözlerimi zar zor açıp boynumu zorlukla hareket ettirdim. Sağıma soluma ve önüme bakınca kızları gördüm. Onlarda aynı benim gibi sandalyeye bağlı oturuyorlardı.

Aman tanrım benim yüzümden onların da hayatı tehlikedeydi.

Onlar hala uyuyordu. Uyandığım zaman odadan bir ses duyuldu

" Uyandın mı güzelim?" Kameradan bize bakıp konuşuyordu .

"Ne istiyorsun bizden pisliğinteki ne işin varsa benimle gör onları rahat bırak. Onları hiçbir suçu yok."

"Ah Jennie Jennie . Benden ne istediğimi geçen defa sordun. Ben de  cevap verdim,  seni istediğimi dedim. Ama sen ne yaptın? Beni kandırdın! Sence bunu bedelsiz mi bırakacaktım? Tabii ki de hayır. Bunun bedelini ödeyeceksiniz hepiniz. Aslında senin bedelini sana ödetmek fikrim yok.
Yani ne yapayım hepsi aşkın yüzünden sana bir şey yapamıyorum. Senin orospu çocuğu sevgilin var ya,  işte ona ödeticem hepsini."

Hiçbir şey demiyordum bir şey bulamıyordum. Zaten 1 kere kandırmışım ikinci kez kandıramazdım. Sakince dinliyordum.

Önümde duran Rose uyanmaya başladı.

O da ilk başta gözlerini zarzor açıp kısık gözleriyle ilk önce bana baktı. Ne olduğunu henüz anlamıyordu. Daha sonra ellerinin, kollarının sandalyeye bağlı olduğunu fark edince yerinde çırpınmaya başladı. Sanki ellerini çözecekmiş gibi.

"Neredeyiz biz, neler oluyor?" sorunca gözlerim doldu. Onları bu işe karıştırmak istemezdim.

"Özür dilerim  hepinizden özür dilerim her şeyin suçlusu benim. Eğer ben olmasaydım başınız dertte olmazdı."

"Senin hiçbir suçun yok, sen bizim arkadaşımızsın ve seni korumak bizim borcumuz. Mutlu oluyorsak hep beraber oluyoruz, mutsuz da oluyorsak hep beraber olmalıyız. Yaşadığımız her anı beraber yaşamalıyız."

Söyleyen Jisooya baktım. Uyanmıştı Her ikisi. Lisa sakince bizi dinliyordu.

"Buradan kurtulmamız lazım" dedi Rose.

"Ama nasıl ellerimiz kollarımız bağlı" söyleyince , "O kadar eğitimi boşuna almadık" dedi Jisoo.
"Sen hiçbir şey yapma kendine zarar verme kendini koruman lazım hepsini bize bırak." dedi Lisa

Jisoo: "Şu an tek gereken şey ellerimizi açmak"

"Evet ama nasıl açacağız?" söyledi Rose

Lisa gulumsedi. Sandalyade haraket ederek birşey yapmaga çalışıyordu ama anlamıyordum ne.

"Napıyorsun Lisa ?" dedi Rose.

Onu aldırmadan devam ediyordu ki birden durdu ve gülümsedi: “ Çözdüm “
"Ciddimisin?!" dedim ona. "Bidakika! Hareket etme izliyor bizi kameradan, her an göre bilir. Bura gelmesini beklemeliyiz. Buraya gelip gidince zaman kazanmış oluruz ve o zaman bizi çozersin."

Başlarını olumlu anlamda salladılar.

1 saate falan kadar bekledik. İşte o an.. Yoongi geldi.