KENDİMCE

Hep Yek

Köpüklü baş, kurnaz yaş

Vadesi dolmayan sabır

Yine hüznüyle sarmaş dolaş

Sardıklarımı vurdum yüzüne

Sitemle değil bu, katıksı içim taş

Beklemek biriktirir sözü

Kuş uçar göğsünde yara

Korudun kıyamadın da

Kimler dağladı sakındığın gözü?

Takibinde deli orman

Yangın içinde durmadan

Külü közü düşse iki yüzü

Can çıkar da çıkmaz ahım

Yıkık, kararmış kor yakut

Hüznün elçisi kara bulut

Katran kırık kalıntılar altında

Gel, nefes alan günde sen unut

Ve bitti adına viran olan gözü pek

Son sözü döktü, boynu bükük

Şahidi koca harabedir bir tek

O da düştü nihayet bugün 

Öyleyse artık hep yek!