KENDİMCE

Kendine Merhem

Yudumlarken sayfaların gizini;

Kitaplara kilitledim söyleyemediklerimi

Okudukça, kirpiklerini eğip bakan hallere

Hiç yenilmeyen güçlü hayalperestlere

İmrendim, düşmeyen sabır kalelerine

Bir kez olsun kendi hayatımın ayracı olabilmeyi,

Yenilendim diyebilmeyi,

Kendi sırtımı sıvazlayabilmeyi,

Ve en az kendimi üzmüş olmayı diledim.

Bu hikayenin de nihai sonunda;

Saç telime karışan hüznü tarayacak

Yüzüme sürülen haksızlıkları yıkayacak

Poşet çaydan kalan özlem tortularını yudumlayacak

Ve üşümesin diye minik kalbime sevgi örecek yine bendim

Kitaptaki satırlarda,müzikli yürüyüşlerde,

Kahramanı olduğum rüyasız uykularda, rafadan gülüşlerde...