Yudumlarken sayfaların gizini;
Kitaplara kilitledim söyleyemediklerimi
Okudukça, kirpiklerini eğip bakan hallere
Hiç yenilmeyen güçlü hayalperestlere
İmrendim, düşmeyen sabır kalelerine
Bir kez olsun kendi hayatımın ayracı olabilmeyi,
Yenilendim diyebilmeyi,
Kendi sırtımı sıvazlayabilmeyi,
Ve en az kendimi üzmüş olmayı diledim.
Bu hikayenin de nihai sonunda;
Saç telime karışan hüznü tarayacak
Yüzüme sürülen haksızlıkları yıkayacak
Poşet çaydan kalan özlem tortularını yudumlayacak
Ve üşümesin diye minik kalbime sevgi örecek yine bendim
Kitaptaki satırlarda,müzikli yürüyüşlerde,
Kahramanı olduğum rüyasız uykularda, rafadan gülüşlerde...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KENDİMCE
PoetryÇoğu kez hayata karşı ifadesi eksik kalan duygularımızın kendimce yorumu...