KENDİMCE

Alfabemin Terk-i Fethi

Kelimeler! Kelimeler yüzüyorlar yakalayamıyorum

Harflerin çırılçıplaklığı üşütüyor ruhumu

Yeterinceliği derinleştikçe anlamın zihnimde

Uzlaşamıyorum kastıyla ifadelerin, kıyıya ulaşamıyorum 

Konuşmamak daha kolay olacaktı

Sustuğumda kırmasaydı kapımı en ücra cümleler

Küreksiz kalır gibi okyanusta bir göz fincanda

Yakmaya hazır bir kibrit kutusu birliğiyle sardılar dört yanımı

Tanımıyorum hangi hissin temsilinde bu yabancı harfler!

Anlatamadıkça kapana kısılıyor

Sustukça dışlanıyor ve konuştukça herkesleşiyorum...

Unutuyor gibi bana ait  harabe  bir sözlüğü

 Ana dilimde kısalıyor kulaçlarım

Tükeniyorum noktalamasız yürüyüşlerde

Ne biçim bir araftayım? Nasıl renksiz bir gökkuşağı bu!

İnancını kaybetmiş tüm ünsüzler sert

Kalbi yumuşak tüm ünlüler ve şapkası düşmüş harfler

Ah bu ne kaba bir saydamlık! Dayanamıyorum...

Gölgesine ters yürüyen kum tanesiyim

Adının harflerini bile tutamayan bir gardiyan

Alfabesini karıştırmış bir suçlunun kefeniyim

Denizde,hapiste ve yerin dibinde naif bir yolcu unutulan...

İnin o sandaldan dönün, terketmeyin hece-gemimi

Uğuldamayın ruhumda, biliyorum ben kabahatimi

Düşer gibi yüksekten, kalır gibi asansörde bir başına

Müziğimde vals eden bu kelimeleri tanıyamıyorum!

Fikirdaş mürekkebime asıp gitmeyin hislerimi

Almayın 'güven'in harflerini benden, onun tohumu buruk içimde, 

Zaten tutunmadan kök saldınız toprağına gökyüzümün, kayboluyorum...