KALDIM

10 1 2
                                    


Bir yokuştu ömrüm

Belki usulca bir yok oluştu

Çırpınırken bir adımda

Umut çizen yarınlarda

Yargısız infazla kesildi kararım


Ve ben kaldım

Gidecekken, yol yakınken

Hevesle başlayıp hüsranla

Çabayla koşarken sorumlulukla

Bir pireyle yakılan umutlarla

Direnemeden, düşünmeden

Kötünün de arsızından

Hayatın acımasızlığından

Gereklilik arzından

Mesuliyetimin itirazından kaldım


Yarın yok şimdi

Zaten bugün bile belli mi?

Acının tortusu yüreğimde

Kaderin son sözü önümde

Bitmeyen bir ağırlıkla üstümde

Doğrusu bu diyerek

Kendimi öteleyerek

Kapanan kapıların sessizliğiyle

Kaldım...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 28, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KENDİMCEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin