KENDİMCE

Yürek Öteleyen Meltem

Yelkovanın peşinde akrep,soğur zaman

Büyüyen geceyim, haberimde bir akbaba

Kumu yitmiş bir sahil şimdi ağlayan

Kuyruğu kopmuş bir deniz kızı göz pınarımda

Ne ki bir damla değilim daha denizinde

Ne ki çığlıklarım ulaşmadı uzay gözlerine

Nefesimi boğmadı daha özleminin kokusu

Direnişteyim, yüreğim taşmaya yakın bir akarsu

Tuzu boğacak mı sözlerinin beni bir gün 

Yoksa savrulacak mı yüreğim rüzgarında çölünün

Kirpiklerimde gelmeyişine kaçıncı bu lal sitem

Özleminin sağanağında bitmedi mi yolculuğum ?

Ah yürek öteleyen meltem, bir ömürlük acı kahvem

Gençliğim uçurtma olur,  kayıp gider her gülüşünden