Denize bakan bahçenin suskun gülü
Sarılıp dans eden sarı yapraklar
Değişenlerin ardından bir kadın toz toprak
Rüzgara ters yönde hala ve bakışları kurak
Çitin ardında kırmızı posta kutusu
Kar tutmaya hazır, terk edilmiş gözü
Gıcırdayan kapağında üşümüş hikayeler
Sahibi belli cevapsız kalmış ve tazeler
Selvinin boynu bükük hüznünden sarı salıncağın
Yaşlı gözleri, dikeni yitmiş suskun gülün
Artık kimse beklemiyor mavi durakta
Ve haliyle yalın ayak kırgın her şey bu sokakta
Kadın boynunda asılı kalmış bir hatırayla ürkek
Özlemi değmiş suskun güle ve matemi sarı salıncakta salınır
Kadın kırmızı posta kutusuna kızgın ve mavi durak kadar ıssız
Mızıkçı tınısıyla sarı yapraklar da derdine çare değil
Çünkü yaklaşıyor ölüm soğuğu ve kadın hazırlıksız...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KENDİMCE
PoetryÇoğu kez hayata karşı ifadesi eksik kalan duygularımızın kendimce yorumu...