Güneşi gören yağmurluk gibisin
Uygunsuz kalıp dolaba tıkılmış duyguların
Ve bir yağmur kaçağı gibi gözlüklü kaldın yağmurda
Bir başınasın, iki kişilik bir yastıkta
Yitip giden gençlik gibisin, yaşanmamış
Derin bir ıslıkla ilerler yolcusuz yaş trenin
Yabancısın, kalabalık yalnızlığın sayfasına
Ve o sayfada sessiz harf yığınısın anlaşılmayan
'Ne fark eder ki'nin sorumsuzluğu gibi mutlusun
'Ama olsun' gibi kabullenmiş buruk bir tat hayatında
Geç kalınmış başlangıçlara sarılıp kaçırdıklarına küskün
Uzun bir uykudan uyanıp yine hayatının başında...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KENDİMCE
PoesieÇoğu kez hayata karşı ifadesi eksik kalan duygularımızın kendimce yorumu...