KENDİMCE

Öylece Durmak

Öylece durmak ;

Ambaleyim, esnerken ruhuma hayat

Dizgelerim çözülür, kayar yıldızlar

Düşer gökyüzüm zordur uyanmak

Öylece durmak ;

Bir cümleye sığar iki virgül arası

Yalın ayak delilikler rotasızken

Paketli hayallerin yeridir tavan arası

Öylece durmak ;

Yarındır, hareketsizliğin gölgesi

Kuş tüyü bekleyişler şimdi beton

Ağırdır, çağrışım küfesinde mazi

Öylece durmak ;

Küntleşir, içim kireçten duvar

Kalabalığı deler soğuk sesim

Eylemsizliktir, varılan karar

Öylece durmak ;

Mesafeler sendelerken

Varlık yoklukla sürer gider

Kaçsam da muhbirliğinden zamanın

Son uykum olur da beni alt eder