Sesinde aydınlanan gün huzuru var yitirdiğim
Gözlerinde gecenin acı karasına inat saklanılacak bir gölge
Ve saçlarında yağmur kokusu burnuma kilitlediğim
Yalnızlığımı kıskandıran bir sen var yüreğimde senin bile bilmediğin
Hecelerim var uyumadan kulağına fısıldayıp kaçtığım
Kelimelerim var satır olup yüreğine ulaştığım
Her şeye rağmen güven var içimdeki sen dallarına
Kokunda henüz çiçeklenmemiş mevsim ağacım
Sana benzeyen bir dünyada uslanmaz bu sensizliğim
Sonbaharına sarılır yağmurunda ıslanır boynu bükük hislerim
Aynalardan yansıyan ayrılık, sokağımda titrek sesli bir rüzgar
Bir uğultu alev alır beynimde, her gece göçmen dönüşlerini kucaklar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KENDİMCE
PoésieÇoğu kez hayata karşı ifadesi eksik kalan duygularımızın kendimce yorumu...