Her şey ölümle başladı, aşkla varoldu.
Kardan kalbini kordan bir adama teslim etti.
Adam sadece intikam istedi.
Kadın aşk istedi.
Adam sadece ölüm istedi.
Kadın yaşamak istedi.
Adam sadece hissetmek istedi.
Kadın her zaman hissediyordu.
Bu hikayen...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ne zaman aynada kendime baksam onu görüyordum. Onu değil onları, bilmiyordum hangi yüz beni görüyordu. Ne zaman uykuya dalsam rüyalarıma geliyorlardı. Eksilmiştik bir parçam benden koparılmıştı. Bunun için birilerini suçlayamamıştım. Sonuçta bu bir kazaydı. Ama şimdi su yüzüne çıkan gerçekler bana suçlayabileceğim birini vermişti, kanını taşıdığım, kollarında uyuduğum adam, babam. Peki doğru insanı seçtiğimden emin miydim? Bu sorunun cevabını bilen tek kişi beni göğsüne yatırmış saçlarımı okşayan elin sahibiydi. Bir süredir aynı pozisyonda oturuyorduk. Öğrendiğim gerçekleri hazmetmemi bekliyordu ama kendisi hazmedebilmiş miydi? Ona sormam gereken birçok soru var cevapları öğrenince nelerin değişeceğini bilmeden kalbimi acıtan nefesimi kesen bu histen kurtarabilir miydi? Hiç sanmıyorum.
