Her şey ölümle başladı, aşkla varoldu.
Kardan kalbini kordan bir adama teslim etti.
Adam sadece intikam istedi.
Kadın aşk istedi.
Adam sadece ölüm istedi.
Kadın yaşamak istedi.
Adam sadece hissetmek istedi.
Kadın her zaman hissediyordu.
Bu hikayen...
🤍 Ötesi var: Yalnızlık, Müziğin bile seni dinlemesidir. Yalnızlık, İnsanın kendine mektup yazması Ve dönüp dönüp onu okuması, Yalnızlığın da ötesidir. -Özdemir Asaf
🤍
Rüzgar saçlarımı uçuruyordu. Bunu çok seviyorum. Yaşadığımı hissettiriyor. Alaz'la arabadaydık,eve gidiyorduk. Ben marketten eve çıktıktan sonra pek oturmamıştık. Alaz işini hallettiğinde gitme vaktide geliyordu. Bir yerde fazla durmayı sevmiyordu.
"Onunla ne konuştun?" Sonunda sormuştu. Benim anlatmayacağımı anlamıştı. Camın kapanmasıyla ona döndüm. O kapatmıştı. "Hasta olacaksın." Beni düşündüğü için sustum.
"Abisini aradı." Dememle araba sarsıldı, dönüp ona baktığımda ilk kez şaşkınlığını saklayamıyordu. "Eminim Alaz onu aradı. Sonra ağlamaya başladı. Sesi duyunca yanına gittim." Kafamı öne eğip derin bir nefes aldım.
"Senin için zor olmalı." Dedi. Öyleydi ama bu yola çıkarken tüm zorlukları göze almıştım.
"Üstesinden geleceğim." Dedim. Bana anlık bakıp tekrar yola döndü. Gözleri dalgındı.
"Biliyorum. Göründüğünden daha güçlüsün." Bu arabada ki son konuşmamızdı.
Eve geldikten sonra ikimizde direkt odalarımıza geçmiştik. Çilay'ı düşündüm,bir an kendimi görsemde o bir katilin kardeşiydi. Erkin katil miydi? Bu da bir bilinmezdi. Şu an bütün hayatım bir bilinmezden ibaretti. O kadar yorulmuştum ki,hem ruhen hem de fiziksel.
Alaz benim için piyano çalmaya başlamıştı. Her zamanki melodi. Yorganı üzerime örtüp gözlerimi kapadım. Bir süre sonra hayaller kurarken uyumuştum.
🤍
Gözlerimi saatler önce açmıştım ama hala yataktaydım. Bir türlü kalkıp hazırlanacak enerjiyi bulamıyordum. Kapımın tıklatılmasıyla kafama kaldırıp baktım. Alaz kapıyı açıp içeri girdi. Çoktan hazırlanmıştı ve şaşırdığım bir şekilde beyaz boğazlı kazağı giymişti. Yutkunup yatakta oturur pozisyona geçtim. Sırtımı yatak başlığına yasladım.
"Hala hazırlanmamışsın. Gecikeceğiz."
"Hemen hazırlanırım." Diyip çıkmasını bekledim. Bir süre yüzüme baksada. Arkasını dönüp odadan çıktı. Söylendiğini duymamla yataktan kalkıp banyoya geçtim. İşlerimi hızlıca halletmeye çalışıyordum. Odaya geri döndüğümde dolaptan hemen bir şeyler seçtim. Üzerime geçirip aynada kendime baktığımda iyi olduğuna karar verdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
