Piyanist-XIII-

19.SARSINTI

Atarken en heyecanlı olduğum bölümlerden biri. 
Umarım beğenirsiniz ❄️

Yıldız vermeyi unutmayın ✨

"Yeniden kendimi hissedebilmek istiyorum. İçten ve yoğun bir duygu beni kurtaracak."
-Sartre

☁️

Hala gözlerime inanamıyordum. Ekrana bir kaç kere baktım. Gerçekten oydu, Alper. O Almanya'dan dönmüştü. Alaz'ın sorgulayıcı bakışlarına baktım.

"Bu Alper." Parmağımda ekranı gösterdim.
"Onu tanıyorum liseyi beraber okumuştuk," dedim. Daha fazla ayrıntı vermek istemedim.
Alaz laptobu kendine çevirip baktı.
Sanırım onu daha önce görüp görmediğini sorguluyordu.

"Liseden sonra hiç görüştünüz mü?" Kafamı iki yana salladım. Mesajlaşmamıştık bile.
"Bu bir tesadüf olamaz."

"Ama Alper neden bunu yapsın?" Öyle biri değildi. Bana zarar vermek istemezdi.

"Çok mu iyi tanıyorsun?" Alaz tripli bir şekilde sormuştu. Ona dönünce bana kötü kötü baktığını fark ettim.
"Neyse ben araştırıcam," diyip yanımdan kalktı. Laptoba bakıyordum ki birden kapağını kapatıp önümden aldı.
Kafamı kaldırıp ona baktım gözlerini devirip arkasını döndü.

Bu hallerine anlam veremeyerek yataktan kalktım. Üzerimi değiştirmek için tayt ve kazağımı alıp banyoya geçtim.
Üzerimi değiştirirken bir yandan da kafamın içindeki düşüncelerle boğuşuyordum, endişeliydim. Bunca sorunun arasında birde Alper nereden çıkmıştı?
Aynada kendime baktım. Göz altlarım çökmüştü. Dışarıdan hiçbir şey yaşamanış gibi görünüyordum.
Gerçekten öyle olmasını isterdim.

Banyodan çıkıp Alaz'ın yanına oturdum. Yatağın köşesine oturmuştu.

"Sence eve o mu girdi?" Diye sordum.

Homurdandı.
"Bilmiyorum." Kafasını diğer tarafa çevirdi.

"Neden bana bakmıyorsun? Alaz yoksa sen..." kıskanıyor musun? Diyemeden bana dönüp kötü kötü baktı.

"Ben çıkıyorum. Bir ev buldum taşınma işlerini halledicem."
Yanımdan kalkıp ceketini üzerine geçirdi.

"Bende gelebilir miyim? Bir şeyi kontrol edeceğim." Alper'in eve girip girmediğini anlamanın yolunu biliyordum.

Kafasıyla onayladı birlikte otelden çıkıp arabaya geçtik. Evin önüne geldiğimizde bir kamyon vardı. Eşyaları dolduruyorlardı. Arabayı park edince inip eve çıktım. Alaz adamlarla konuşuyordu. Kaldığım odaya gidip buraya gelirken kullandığım bavulu çıkardım.

Kapağını açıp içindeki küçük fermuarlı alanda ki kutuyu çıkardım.

"Eğer burada değilse eve giren Alper'di." Kendi kendime söylenip kutunun kapağını açtım. Gözlerim kocaman oldu, yoktu. İçinde kar tanesi olan misket yoktu. Gerçekten gelen Alper'di ama neden? Beni koltuktan yatağa taşımıştı. Dediği gibi misketini geri almıştı. Odadan çıktım Alaz salona gelmişti. Yanına gittim.