Her şey ölümle başladı, aşkla varoldu.
Kardan kalbini kordan bir adama teslim etti.
Adam sadece intikam istedi.
Kadın aşk istedi.
Adam sadece ölüm istedi.
Kadın yaşamak istedi.
Adam sadece hissetmek istedi.
Kadın her zaman hissediyordu.
Bu hikayen...
Bölüm şarkılarını multiye ekliyorum 🤍 Yıldız vermeyi unutmayın ✨
Genç kız bavulunu merdivenlerden indirirken daha ne kadar acıya katlanması gerektiğini düşünüyordu. Bu sefer gerçekten hayal kırıklığı yaşamıştı. Koyu mor bavulun bir anda elinden kaymasıyla son basamakları yuvarlanarak inmişti. Bavulunun arkasında hızla aşağıya inerken arabasına diğer bavulları yerleştiren adamla göz göze geldi. Kalbi hala yaşam belirtisi veriyordu onu görünce hızlanıyordu. Düşen bavulu tekrar eline alıp genç adama verdi. Geride bıraktığı eve bakarken bir gün buraya döneceğini biliyordu. Onla ya da onsuz. Genç adam son bavullarıda yerleştirdikten sonra bagajı kapatıp şöför koltuğuna geçti. Genç kız geride bıraktıklarına bakmayı kesip adamın yanına yerleşti. Kemerini bağlarken genç adam ona bakıyordu sola dönünce göz göze geldiler. "Hazır mısın?" Hazır mıydı? Neye? Bilmiyordu. Yinede kafasını olumlu anlamda sallayıp hazırım dedi. Yolculuk başlıyordu,Isparta'ya.
2 gün önce Ayza'dan;
Gözlerimi açtığımdan beri yatakta öylece uzanıyordum. Düşüncelerimin ağırlığı beni yatağa çivilemişti. Dün eve döndükten sonra kendimi yatağa atmış üzerimi bile değiştirmeden saatlerce yatakta uzanmıştım.Gece sürekli kabus görmüş pek de uyuyamamıştım. Şimdi kalkıp derse gitmek için hazırlanmam gerekiyordu ama derse gitmeyi düşünmüyordum. Dün gece Aden mesaj atıp buluşmak istemişti biraz kafa dağıtmam iyi olabilirdi. Yatakta oturur pozisyona geçip telefonu elime aldım. Gelen bir bildirim yoktu. Saat 11:16'ydı Alaz çoktan evden çıkmış olmalıydı. Yataktan çıkıp aynadan kendime baktım. Gözlerimin altı çökmüştü zaten zayıftım ama son birkaç gündür daha da kilo vermiştim. Odadan çıkıp lavaboya geçtim işlerimi halledip dönünce Aden'le buluşmak için giyeceklerimi seçtim. Bej renginde ki kazağımı ,siyah deri eteğimi ve deri ceketimi çıkarıp üzerime geçirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ayza'nın kıyafeti)
Çantamı da hazırlayıp kenara koydum. Aynanın karşısına geçip saçlarımı taradım zaten düz oldukları için başka bir şey yapmadım. Makyaj yapmakta istemedim. Çantamı alıp odadan çıktım. Beyaz kısa botlarımı da giyinip evden çıktım. Buluşacağımız kafe yakındı yürüyerek gidiyordum. Hava düşündüğümden daha soğuktu,kış mevsimine girmemize az kalmıştı. "Ayza?" Birinin adımı seslenmesiyle arkamı döndüm,Erkin oradaydı. Üzerinde siyah bir kaban vardı yakalarını havaya kaldırmış şapka takmıştı sanki birinden saklanıyor gibiydi bana doğru yürüyüp mesafeyi kapattı tam karşımda durduğunda gözlerinin çok öfkeli baktığını fark ettim. "Bu ara her yerde karşılaşıyoruz,hı?" Bir an bu yabancı gözüme çok tehlikeli gelmişti. "Evet hep arkamdan çıkıyorsun." İmalı bir şekilde söylemiştim artık beni takip ettiğini düşünmeye başladım. Yüzünde yapay bir sırıtış belirdi.Birden elini cebine atıp bir telefon çıkardı. "Bunu Tamay'a verir misin?" Ona tuhaf tuhaf baktım. Ablamın telefona ihtiyacı yoktu. Hem neden kendi vermiyordu? "Neden siz vermiyorsunuz?"
