Korkularıyla yüzleşmek zorunda olan bir kız ve intikam peşinde koşarken Aşka düşeceğinden habersiz bir çocuk.
GÜL ve ANIL
Anılın sert kişiliği Gülün fobileri yüzünden korkan hayatına ilgi duyar ve Gülü tanımak için elinden geleni yapar. Gül hiçbirin...
Burda fazla konuşmayı sevemediğim için direk bölüme geçmek istiyorum sizi fazla tutmim hem :)
Bölüm şarkısı : Pinhani - Beni sen inandır
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir Aşk hikayesi miydi bu? Yoksa bir intikam hikayesi mi? Bir kaçış mıydı bu? Yoksa arayış mıydı? Hepsiydik aslında biz. Aşkı da tatmıştık, intikamı da. Köşe bucak kaçmaya da çalışmıştık, her taşın altında aramaya da. Asıl olan neydi? Bizim amacımız neydi? Biz aslında ikiye bölünmüştük... Sadece birlikte kalmaya çalışıyorduk... Herşeye rağmen. Söz vermiştik...
Gül Aksu ( 1 Yıl sonra) 28 Temmuz
"Yok ben galiba heyecandan falan ölücem Veda"
" Gül sakin olur musun? Hayatının sonu değil, hem çok çalıştın"
" Off "
Aradan tam bir yıl geçmişti. Attığımız her adımda yanımızda onlarca koruma, gittiğimiz her yerde mutlaka bizi gözeten adamlarla tam bir yıl geçirmiştik. Sarp iyiydi... Babam iyiydi... Annem iyiydi. Sarp aylarca omurgası zedelendiği için tekerlekli sandalyede gezmişti. Aylarca beraber fizik tedaviye gitmiştik. Suçluluk hissediyordum çünkü... Benim yüzümden vurulmuştu.
Babasıyla bağı kopmuştu. Kendi evi vardı. Annesinden aldığı gizli paralarla yaşıyordu işte...
Ben mi? Ben... Ben iyiydim sanırım. Anıl yanımdaydı. Babam, annem ilişkimizi biliyordu ve bu beni inanılmaz mutlu ediyordu çünkü onlardan bir gizlim olsun istemiyordum. Batı ve Masal birlikteydi... Veda ve Doğu... Henüz açılmamış olsalar da birlikte gibiydiler.
Şuan mı? Evet şuan... Veda ile birlikte bilgisayar karşısında üniversite sınavının sonuçlarını bekliyorduk. Normalde bu heyecanı Vedadan beklerdim ama ben o kadar çok heycanlıydım ki Veda içindeki heyecanı dışa vursa da benimki daha ağır basıyordu.
Bilgilerimi yazıp enter tuşuna son bir defa daha bastığımda gözlerimi sıkı sıkı kapattım. Birkaç saniye geçtikten sonra bir çığlık bütün dikkatimi dağıttı.
Evet başaramasam sorun olmazdı, babamın koskoca bir hastanesi vardı sonuçta ama... Ama ben kendim başarmak istiyordum. Babamla değil, tek başıma...
Çığlık atıp Vedaya sarıldığımda birkaç dakika ikimizde öylece sarılı kaldık. Hemen ayrılıp Veda nın da bilgilerini yazdığımızda onun da puanının iyi olduğunu görüp sevinmeye başladık. Onun için de sarılma merasimimizi bitirdikten sonra bizimkiler gelene kadar bişeyler hazırlayıp sonuçları kutlamak için mutfağa bişeyler hazırlamaya gittik.
