Korkularıyla yüzleşmek zorunda olan bir kız ve intikam peşinde koşarken Aşka düşeceğinden habersiz bir çocuk.
GÜL ve ANIL
Anılın sert kişiliği Gülün fobileri yüzünden korkan hayatına ilgi duyar ve Gülü tanımak için elinden geleni yapar. Gül hiçbirin...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bitmiş midir sizce? Sona gelir mi her hikaye? Son nedir? Nefes aldığımız her an hikayemiz devam eder mi? Son nasıl olur? Son olması için, ölünür. Bizim sonumuz geldi mi sizce? Biz öldük mü artık? Biz yaşamak istemedik mi hiç? Kolay mı pes ettik? Belkide... Kendi sonumuzu biz çektik...
Gül Aksu ( Kaldığımız yerden devam )
Anıl yere düşüp bayıldıktan sonra kendimi gerçekten yanlız hissetmeye başlamıştım. Tek kalmış gibiydim. Ben... Korkuyordum.
Anıl yeşil gözlerini benden saklarken ağlamamak için zor duruyordum.
"Çıkarın diğerlerini, apartmandakileri de halledin. Hepsini götürün, güvende olsunlar" deyip bana kaşını kaldırarak baktı. Sanki, al dediğini yapıyorum, kabul, demenin başka bir yolu gibi.
Adamlar bağırışlarla annemi, kız kardeşlerimi, erkek kardeşlerimi, sevgilimi sırayla götürüken gözyaşlarıma hakim olamıyordum. En son babamı alıp ağzı bağlı bir şekilde diz çöküp tuttuklarında şaşırdım, kabul etti sanıyordum. Babamı bırakmasını söylemiştim ama o, bırakmamıştı.
"Baba!" gibi bir ses çıkardıktan sonra kısa süre de olsa gözlerimi Haldun'dam ayırdığım için korkup gözlerimi babamdan alıp pisliğe çevirdim. Babam yorgun ve tükenmiş görünüyordu. Kim bilir neler yapmıştı aileme pislik!
"Guul!" ağzındaki bez yüzünden düzgün konuşamıyordu, ama ben anlıyordum. Hoş ben konuşmasa da anlardım babamı.
"Babam neden burda!? Onu da bırakıcaktın!"
"Aaa küçük kız, merak etme babana bişey yapmıycam, en azından senin gözün önünde!"
"Seni öldürürüm, yemin ederim seni öldürürüm" dedim silahı iyice başına nişan alarak.
"Gözümün önünde yada değil hiçbir sevdiğimin kılına dokunmuyacaksın anladın mı beni! Ölürsün yoksa!"
Bişeyler mırıldandıktan sonra bir el işareti yapması ile arkamdan birinin beni sarıp silahı atması ve ağzıma bir bez koyması bir oldu. Birkaç nefesten sonrasını hatırlamıyorum bile, gözlerimi kapatmış ve düşmüştüm...
***
Gözlerimi açtığım yer bir salondu. Büyük bir malikane salonu olmalıydı. Süslü avizeler, vazolar ve tablolarla doluydu. Birkaç tane büyük masada yemek yiyen adamlar vardı, ben nasıl mıydım?
