FOBİ

3.BÖLÜM

Evet. Ne mi olmuştu? Anıl daha planı anlatamadan kapı çalmıştı. Korkuyla irkildiğimde Anıl kolumu tutmuştu ve beni Masala doğru iktirmişti.
"Siz tuvalette saklanın biz kapıya bakalım." dedi. Anılı dinleyip Masalla beraber tuvalete doğru gittik. İçeri girdiğimizde donakaldım.

Ayna. Burda bir ayna vardı. Boğuluyordum. Gözlerimi sımsıkı kapattım ve olduğum yere çöktüm. Derin ve hızlı nefesler alıyordum. Aslında alıyor muyum bilmiyordum. Sadece Masalın sesi geliyor kulaklarıma
"Gül... Gül iyi misin? Gül noluyo cevap ver iyi misin?" diyordu. Sesi dışarı çıkmasın diye de fısıldıyordu. Masal beni çktüğüm yerden kaldırdı. Nefesim daha yeni düzene girmişken yine aynayı gördüm ve bu sefer bayıldım. Evet kelimenin tam anlamıyla bayıldım.
Masalın tiz çığlığı tuvaleti doldururken diğerleri de kilitli kapıyı zorluyordu. Bir şey olduğunu anlamışlardı. Kapıyı kırarcasına tekmeledikleri sırada Masal kapıyı açtı ve hepsi içeri dolmuştu. Bilincimi kaybetmeden önce son hatırladığım şey Anılın kollarında yumuşak bir yatağa yatırıldığımdı...

Gözlerimi araladığımda vampir görmüş masum köylü gibi baktığımdan emindim. Burası bir yatak odasıydı. Başımda Anıl, Masal, Doğu ve Batı vardı. Bir dakika! bir kız daha vardı. Bu Vedaydı. Ama onun burda ne işi vardı ki??

"Kendine geliyo" Vedanın sesini duyduğumda yatakta biraz kıpırdandım ve oturur pozisyona geçtim.
"Veda... Burda.. Ne işin var?"diye zar zor soruiduğum sırada Veda taramalıya bağlamış gibi anlatmaya başladı. Onun hızlı cümlelerini birleştirirken Davincinin şifresini çözüyor gibi hissediyordum.

" Şöyle ki sen aramalarıma cevap vermeyince bende evinize geldim. Evde kimse yoktu. Bir tek Seda ablayı gördüm. O da bana okulun yaz kampına gittiğini söyledi ve benim neden gitmediğimi sordu. Bende bozuntuya vermeden toparladım. Senin odana çıktığımda iki tane siyah kıyafetli adamla karşılaştım. Maske takmışlardı. Bana seni sordular bende bilmiyorum dedim ve akşama kadar seni bulamazsam beni bulup öldüreceklerini söylediler. Seni onlara vercek değilim, ama seni bulmam gerekiyordu. Başının dertte olduğunu düşündüm. Site kameralrından seni buraya kadar takip edip buldum."dedi ve derin derin nefesler almaya başladı. Hızlı ve uzun konuşmuştu.

Anıl " Sen bulduysan onlar da bulabilirler. Doğu, Batı benimle gelin şu kamera işini halledelim burda olduğunuzu bilebilir o mafya bozuntuları. Ve sen"deyip Vedayı gösterdi.

"Sende artık bizimlesin. Hemen Gül gibi bişey uydur ve eşyalarını toplayıp buraya geri dön. Seni de öldürebilirler. Umarım sizi armaya gelicek başka arkadaşlarınız yoktur. Çünkü gereksiz yere kalabalıklaşıyoruz." dedi ve Doğu ile Batıyı alıp çıktı.

Masal ve Veda ile baş başa kaldığımda Masal
" Sen neden bayıldın Gül? " diye sordu. İşte bu kısım es sevmediğim kısımdı. Çünkü bu kısımdan sonra insanlar bana ilk tanıştığımız andaki gibi bakmıyordu. Bana garip bakıyorlardı. Garip olduğumu düşündükleri için.

Hayatım boyunca bu yüzden sıkıntı çektim. Kuzenlerim ve Veda da olmasa belki hiç doğru düzgün bir hayatım olmayacaktı.

Düşündüğüm tek şey Masalın ve diğerlerinin fobimi öğrendiklerinden sonraki tepkisiydi. Tepkileri kötü yönde olursa peşimde bir mafya varken ve bu insanlar beni korumaya çalışıp garip bakarlarsa bu benim için hiç iyi olmazdı.

"Gül cevap vercek misin?" Masalın seslenişiyle kendime geldim ve Vedaya baktım. Destek vermek ister gibi göz kırpınca derin bir nefes aldım ve konuştum.
"Be.. Benim ayna fobim var Masal. Aynaya baktığımda boğuluyor gibi hissediyorum."dedim. Ve gözlerimi kapattım. Bu ifadeyle çok karşılaşmıştım. Anlam veremeyen bakışlar ve yavaşça yanımdan uzaklaşmaya çabalamalar. Gözlerimi kısık bir şekilde açtığımda aslında Masalda diğerleri gibi olmayan bir ifade vardı. Masal sanki biliyordu.