Chapter 11: Problem Solving

124 66 6
                                    

Nico's POV

Nakarating na ako sa Japan mga hapon na at dumiretso na ako sa isang hotel na pina-book sa akin ng trainor ko. Nauna na siya rito pati ang mga ka-teammates ko, at 'yung iba naman ay ang mga substitute players.

Sila yung mga seniors ko at 'yung extra yung mga kapwa kong juniors pero dahil sa skilled ako sa paglangoy kinuha nila akong pambato at ipinaglaban minsan sa mga competition.

Agad akong humilata sa kama pagkatapos kong makapaglinis ng katawan at tanging boxer at sando lang sinuot ko. As I stare at the blank ceiling my phone suddenly rang, but it last only for seconds before I can answer the call.

Napatingin ulit ako sa cellphone ko na nagri-ring na nakalagay sa sidetable bago ko kinuha iyon, napangiti nalang ako kung sino ang tumwag sa akin.


Honey calling...


I swiped the green button and placed my phone to my ear while smiling. I miss her already.

"Hello?" nakangiti kong saad habang nakatingin sa kisame.

["Did you ate?"] Kahit hindi ko nakikita ang kaniyang mukha, ramdam kong nag-alala si Sapphire sa akin.

Lagi naman kaming nakapag-usap sa telepono kapag nasa ibang bansa ako. Tumatawag siya bago ang kompetisyon ako. Minsan hindi naman kami nakapag-usap dahil minsan pagod sa training o gusto ko siyang surpresahin bago ako magpakita sa kaniya. Kahit lagi ko naman ginagawa ito sa kanya, hindi pa rin niya maiiwasan mabigla and I found her cute acting like that.

I want you stay like that! Your smile makes me want you more.

"Yeah, how 'bout you, Hon?" malambing kong tanong ko sa kanya at hindi rin nakatakas sa aking pandinig ang kaniyang pagbungisngis kahit ilang segundo ko lang ito narinig.

Kinilig 'to eh, cute.

["I'm about to eat, yet—"]

"You should first. Wag mo naman pagutumin sarili mo Phire habang wala ako. Wala ako diyan para bantayan ka. Galing ka pa naman sa hospital."

["I know, may ginagawa lang ako pero baka maya-maya kakain na ako. Don't worry about me, Hon."]

"Okay. How are you? Binabantayan ka ba nila Sky o inaaway ka lang nila? Pinagod ka ba nila?" inis tanong ko sa kanila.

Alam ko trip nila pero dahil ang kuuuuliiit nila, SOBRA! Kahit takot sila kay Sapphire hindi parin nila mawala sa sistema nila ang pagiging baliw.

["Okay lang ako dito, maraming ginagawa pero kaya ko naman. Binabantayan naman ako nila Sky pero minsan hindi ako makatulog dahil ang ingay nila sa kabilang kwarto, naglalaro ng Xbox."] sambit niya habang natatawa.

I knew it!

"Sinasabi ko na nga ba! Sabihin mo sa kanila humanda sila pagdating ko!" inis kong saad sa kanya at tinawanan lang ako ni Sapphire.

They should let her sleep. What do I expect from them? They're nothing but some troublesome lunatics we know.

Imbes maiinis dahil tumawa ito sa sinabi ko, napangiti nalang ako at bahagya na ring tumawa. Boses pa lang niya ay nakakawala na ng inis, galit, poot, sakit at kung ano pang hindi positibong emosyon. Her voice is like sunshine that brightens up my day and night.

Matagal-tagal rin kaming nagkwentuhan ni Saphire bago nagpaalam dahil may gagawin pa raw sila ni Sky kasama ng kaniyang gangmates at pinapunta rin ako ng trainor ko sa lobby. Kung ano man 'yan, hindi ko alam, but anyways, malalaman ko rin yan kapag andoon na ako.

Behind Her Mask (SLOW UPDATE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon