DOUBLE 4

{21}

(Geçen bölüm bu bey kaza geçirdi. Öldü müüü ölmedi mi bir bakalım. Aşık olduysanız okumaya geçebilirsiniz💜)

Abimi bekliyordum. Ağlamaktan gözlerim yanmaya başlamıştı. Sonunda doktor çıktı ameliyathaneden.

-Bir değişiklik var mı?

-Göğsü ve göğüs kafesi derin hasar görmüş. Ameliyat devam ediyor. Şu an için durumu hakkında net bir şey söyleyemem. Bir süre hastanemizde kalabilir. Dedi ve gitti. Tekrar yere çömeldim. O sırada abim geldi. Kaldırdı beni.

-Ne oldu? Hyun iyi mi? Ne olduuu? JAE NE OLDU?

-Göğsü ve göğüs kafesi çok zarar görmüş. Ameliyat daha bitmedi. Dediğimde başını dizime vurdu. O da ağlıyordu.

(Miwoo'nun ağzından)
Karşımdaki güzel kız ellerini saçlarımın arasında gezdiriyordu. Gülüyordu. O kadar mutlu hissediyordum ki tüm dünya bana ait gibiydi. Elimi yanağına koydum. Baş parmağımla okşadım. Yaklaştım. Gözlerini kapadı. Ben de kapadım. Nefesi yüzüme çarpıyordu. Hafiften gülümsedim. 2-3 haftadır sevgiliydik. Ama hiç öpüşmemiştik. İlk kez. İlk kez onun dudak-telefon?

-Eyhhh! Diye isyankar sesler çıkarıp telefonu çıkardım. Shihan arıyordu.

-Ne?

-Hyunjun kaza geçirmiş. Jae onu hastaneye kaldırmış. Acil ameliyata kaldırmışlar. Konum attım. Çabuk gel.

-Neee?

-Çabuk! Dedi ve telefonu kapattı. Gözlerim açılabildiği kadar açıldı. Hyemi'ye bunu nasıl söyleyecektim ki?

-Miwoo! İyi misin?

-Şey...

-Ne oldu? Dedi. Dudaklarımı ıslatıp ellerimi yanaklarına koydum.

-Hadi buraları toplayalım. Dedim. Anlamadı ama başı ile onayladı. Çöplerimizi toplayıp attık. Halı falan sermemiştik. Yürüyüş parkına oturmuştuk. Yürüyüp piknik yaptığımız yerden uzaklaşırken yavaşladı.

-Miwoo! Bembeyaz oldun. Ne olduğunu söyle artık! Dedi. Ne diyebilirdim ki. Derince nefes alıp verdim. Söylemem lazımdı...

(Hyemi'nin ağzından)
-Hyemi. Sakin olacağına söz ver. Dedi. Sonra gözleri dolmuştu.

-Tamam tamam. Söyle.

-Abin kaza geçirmiş. Jae hastaneye kaldırmış onu. Ameliyattaymış. Dedi. Gözleri kızardı. Bacaklarımda güç kalmadı. Titredim. Gelen taksiye el salladı. Taksi durdu. Boşluğa bakıyordum. Beni sakince tutup taksiye binmeme yardım etti. Hemen döndüm ona.

-İyi miymiş? Miwoo abim iyi miymiş?

-Bilmiyorum. Sakin ol tamam mı? Dedi. Hızlıca hastaneye geldik. Hemen Shi ah'ı aradım.

-Neredesiniz?

-3.kata gel. Oradayız. Dedi. Telefonu kapatıp asansöre bindik. Onların oldupu kata gelince yüreğimin ağzımda attığını fark ettim. Annemler de gelmişti. Koşarak yanlarına gittim.

-Anne! Abim? Abim nasıl?

-Daha ameliyattan çıkmadı. Bilmiyoruz. Dedi. Annem kıpkırmızı olmuştu. Titreyerek yere eğilmeye başladım. Miwoo gelim kollarımdan tutarak beni kaldırdı. Sıkıca sarıldı bana. Hıçkırıklarımın arasında boğulmuştum.

-Sakin ol Hyemi. Sakin kal. Dedi. Onun da sesi titriyordu. Başımı kaldırıp yüzüne baktım. Gözünden bir damla yaş aktı. Başımı boyun girintisine koydum. Çenesini başımın üstüne koydu. Saçlarımı okşadı.