(nie)poezja ~ część następna

II

Musimy się nauczyć przestać bać.

Spójrzcie tylko na wróble.
Małe, niepozorne, bojaźliwe.
Uciekają, ilekroć ktoś się zbliży.

A jednak...

Nawet wróble czasem
na strachu siadają.
A potem wszystko wydaje się
im o wiele prostsze.

Nie ma uwięzi
za granicą strachu.

Wystarczy sobie pozwolić.

Jest lepiej. Naprawdę.