My Mafia Leader 🔗🖤

κεφάλαιο 4ο :

Ο κύριος Νίκος με πλησίασε με λιγο απειλητικό ύφος και με ρώτησε

Ν: μελινακι δεν νομίζω να ακούσες τι λέγαμε με τον κύριο?

Μ: εμ όχι φυσικά και όχι κύριε Νίκο

Τότε ξαφνικά χτύπησε το κινητό του και έφυγε βιαστικά στο γραφείο του .

Μετά από λίγο ακούστηκαν φωνές

Ν: ΑΚΟΥΣΕΣ ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΩ ! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΑ !

Βγήκε σαν σίφουνας και έφυγε .
Δεν είπε καν που πάει εγώ τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνω τώρα ?

Συνέχισα να κάνω την δουλειά μου χωρίς να τον σκέφτομαι πάρα πάνω.

Με πήρε τηλέφωνο η Ντανιέλα και μιλάγαμε ταυτόχρονα όσο δούλευα , όταν  μπήκαν τρεις άντρες μαυροφορεμένοι και σοβαροί πολύ ...

Έκλεισα βιαστικά το τηλέφωνο και τους ρώτησα ποιοι είναι

?: Μην μιλάς κοριτσάκι

Έλεγχαν τον χώρο λεπτομερος χωρίς να μου δίνουν σημασία .
Μετά ο ένας πήρε ένα ασύρματο και είπε καθαρό περάστε .

Τότε μπήκε ο κυριος Κώστας

Κ: κοπέλια να σου πω ο γιος μου που είναι ?

Μ: εμ καλημέρα σας. Ο κύριος Νίκος έφυγε

Κ: που πήγε ?

Μ: δεν ξέρω , δεν με ενημέρωσε

Κ: μάλιστα . Εγώ πάω στο γραφείο του. Μην με ενοχλήσει κανένας. Και τηλεφώνησε στον γιο μου να έρθει αμέσως εδώ .

Μ: ναι μάλιστα εννοείται

Αυτός ο άνθρωπος μου βγάζει κάτι κακό... Κάτι σκοτεινό ...

Τηλεφώνησα στον κύριο Νίκο αμέσως .

Μ: εμ συγγνώμη κύριε Νίκο εάν ενοχλώ .

Ν: ΜΕΛΙΝΑ ΓΙΑΤΙ ΤΗΛΕΦΩΝΕΙΣ ? ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΙ ?

Μ: εεμ ο πατέρας σας είναι εδώ και θέλει να έρθετε , μου είπε να σας τηλεφωνήσω .

Ξαφνικά ακούγεται κάτι σαν πυροβολισμός και ο κύριος Νίκος να βρίζει

Ν: πες του θα έρθω να περιμένει

Είπε βιαστικά και το έκλεισε στα μούτρα.

Πήγα προς το γραφείο του και η πόρτα ήταν ελάχιστα ανοιχτή . Τόσο όσο να μπορώ να δω ελάχιστα μέσα .

Είδα τον κύριο Κώστα να δίνει κάτι πακέτα σε έναν απ' τους ανθρώπους που ήταν μαζί του . Τι ήταν αυτά ? Τι γίνεται εδώ μέσα !

Χτύπησα την πόρτα και απευθείας μαζέψανε τα πάντα .

Κ: ΠΕΡΑΣΕ

Μ: κύριε Κώστα ο κύριος Νίκος είπε θα έρθει να τον περιμένετε .

Κ: πηγενε .

Είπε με βαριά στιβαρή φωνή .

Εγώ όμως ανησυχούσα πολύ για αυτό που άκουσα ... Τον κρότο ... Τον κύριο Νίκο ... Που είναι ... Τι συμβαίνει ...

Δεν καταλαβαίνω ... Έστειλα στην Ντανιέλα ότι όταν σχολιάσω θέλω να μιλήσουμε .

Μετά από 15' ήρθε το σακάκι του ήταν γεμάτο χώματα και το πουκάμισο του ήταν λερωμένο ...

Μ: κύριε Νίκο είστε καλά ?

Ν: ναι μην ανησυχείς . Δουλειά σου ...

Μ: ο μπαμπάς σας?

Ν: ΞΕΡΩ!

Τι σκατα τρόπος είναι αυτός ! Έλεος ! Εγώ φταίω που ενδιαφέρθηκα για τον ηλίθιο...

Μετά από λίγο έφυγε ο πατέρας του με τους άντρες αυτούς και ο κύριος Νίκος άλλαξε με το κουστούμι που έχει στο γραφείο του ...

Η πόρτα του γραφείου έμεινε ανοιχτή και ο κύριος Νίκος καθόταν στο γραφείο του .

Ένα μύνημα μου ήρθε από την Ντανιέλα
" ΤΟ ΒΡΆΔΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΤΑΡΑ ΜΕ ΠΟΤΑΡΕΣ . ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΛΕΞΗ ΛΟΒ ΓΙΟΥ "

Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου κι σηκώθηκα να βγάλω κάτι φωτοτυπίες από μι καινούργια υπόθεση. 

Μου έπεσε ένα χαρτί δίπλα από το φωτοτυπικό και εκείνη την ώρα έπιασα τον κύριο Νίκο να με  κοιτάει.

Σηκώθηκε κατευθύνθηκε προς την έξοδο του γραφείου και μου είπε
Ν: να το φοράς συχνά αυτό το παντελόνι σε τονίζει και σου πάει

Μου έκλεισε το μάτι και έφυγε ...

Και εγώ εμεινα μαλακας να κοιτάω την πόρτα ...

Τι ήταν πάλι αυτό ?

Γειαααα σας ✨
Για πείτε μου πώς σας φαίνεται έως τώρα η ιστορία μας ?
Αν σας άρεσε αφήστε ένα αστεράκι και ένα σχόλιο εάν σας αρέσει να συνεχίσω ✨
Love u all... ❤️