κεφάλαιο 15o

1.4K 84 3
                                    

Μ: ΠΟΙΟΣ ΣΚΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ?

το θέαμα με πάγωσε...

Αυτό που είδα ήταν ο Νίκος με μια κοντομανικη μαύρη μπλούζα και ένα μπορντό ανοιχτό πουκάμισο ... Του πήγαιναν απίστευτα...

Μετά από αυτές τις σκέψεις μου ξανάσυνηλθα στην πραγματικότητα και συνειδητοποίησα ότι τόση ώρα το αφεντικό μου με έβλεπε να χορεύω έτσι ...

Και το χειρότερο είναι ότι του φώναξα κ όλας...

Μ: εεμ εεεμ κύριε Νίκο ?

Ν: γεια σου κ σένα μελινάκι

Μ: εεεμ είστε εδώ πολύ ώρα ?

Ν: από την ώρα που ο ιδιοκτήτης σας φίλησε και σας έφερε εδώ ...

Εκεί ήταν που ηθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί...

Με είχε δει να πίνω και να χορεύω δίχως αύριο...

Μ: εμ Νίκο συγγνώμη δεν ήξερα ότι είστε εδώ...

Ν: Μελίνα δεν χρειάζεται να μου ζητάς συγγνώμη είσαι εκτός γραφείου.

Μ: μα μαλιστα...

Τότε εκείνη την στιγμή έρχεται ο σερβιτόρος και μας φέρνει ένα μπουκάλι ουίσκι από το πιο ακριβό που υπήρχε...

Το αφήνει και του λέμε εμείς ότι κάποιο λάθος θα έχει γίνει γιατί εμείς δεν παραγγείλαμε κάτι τέτοιο

Σερβ: όχι είναι κερασμενο .
Μ: κερασμενο ? Είσαι σίγουρος ?

Ν: κανένα λάθος . Είναι κέρασμα

Σερβ: α να από τον κύριο

Και δείχνει τον Νίκο

Μ: Νίκο δεν μπορούμε να το δεχτούμε είναι πολύ ακριβό

Ν: δεν είναι τίποτα... Πάντως δεν στο είχα

Μ: π πιο?

Ν: γενικά όλο αυτό... Στο γραφείο ντύνεσαι αλλιώς και δεν έχεις δείξει ούτε στο απειροελάχιστο τέτοιο εαυτό ..

Μ: η δουλειά είναι δουλειά κύριε Νίκο δεν χωράνε αλλά

Ν: τότε χαίρομαι που σε πέτυχα και είδα και την πλευρά σου αυτή ...

Μου πιάνει το σαγόνι με κουνάει ελαφρά και φεύγει λέγοντας μου:

Ν: πάντως χορεύεις πολύ καλά δεν στο είχα ... Εδώ γύρω θα είμαστε μην χαθούμε ...

Εγώ έχω μείνει κόκκαλο το ίδιο και η Ντανιέλα που ήταν μπροστά σε όλο αυτό και είχε καταλάβει τι είχε πεχτει ...

Ντα: μαλακα δεν το πιστεύω
Μ: τι να σου πω και εγώ ... Ντρέπομαι να τον κοιτάξω στα μάτια ξανά

Ντα : έλα ρε ηλίθιο πως κανείς έτσι δεν φάνηκε να τον χάλασε ... Ίσα ίσα

Μ: έλα μην λες μαλακίες απλά με είδε που ένιωσα άβολα αυτό είναι όλο ...

Τότε η Ντανιέλα έπιασε το μπουκάλι το ουίσκι που μας είχε κεράσει το άνοιξε και μου έκανε νόημα να ανοίξω το στόμα μου ...

Μ: δεν υπάρχει περίπτωση τώρα που είναι εδώ ..

Ντα : έλα μωρη ξέχνα τον

Και μου γυρνάει το κεφάλι ...
Ξεσφραγιζει το μπουκάλι και τότε είναι που μου γυρνάει το κεφάλι και γυρνάει το μπουκάλι στο στόμα μου ...

Με το πλάι του ματιού μου είδα τον Νίκο γέλασε και μετά δάγκωσε το κάτω χείλος του...

Πρέπει να παραδεχτώ ότι είναι πολύ ωραίος ...

Αφού χορεύαμε κ άλλο και πίναμε και που κ που κοιταγα τον Νίκο και εκείνος εμένα έφτασε η ώρα να φύγουμε ...

Το πρωί 9 εγώ δούλευα και η ώρα ήταν ήδη 5 ...

Όταν πήγα να φύγω ήρθε ο Νίκος

Ν: φεύγεις ?
Μ: ε ναι θέλω λίγη ώρα να συνέλθω για να πάω γραφείο

Ν: θες να σε πάω ?

Μ: όχι όχι ευχαριστω

Ν: καληνύχτα

Και κάπως έτσι αυτός χάθηκε στον κόσμο και εγώ έφυγα ...

Έφτασα σπίτι και ένιωθα ακόμα κάποιος σαν να είναι πίσω μου ...

Γυρησα κοίταξα απότομα και τότε είδα.....

Γειαααα σας ✨

Για πείτε μου γνωμεες 😘

Αν σας αρέσει αφήστε ένα αστεράκι και ένα σχόλιο με την γνώμη σας είναι σημαντικό για εμένα .

Love u all 💕

My Mafia Leader 🔗🖤Donde viven las historias. Descúbrelo ahora