KALBİMİN YARISI SENSİN

MEKTUP

Merhaba diğer yarım nasılsın ben iyi değilim de sana yazmak istedim benim gemimin en güvenli limanı sendin hala öyle misin bilmiyorum çünkü uzun süredir giremiyorum o limana koskoca okyanusta tek başımayım şimdi ne sığınacak bir başka limanım var nede rotamı belirleyecek bir kaptanım. Eskiden olsa sana sığınırdım rotaya da gerek yoktu kalbim kendisi gelirdi. Şimdi ne kalbimin gideceği bir rota nede sığınacak bir liman istemiyorum senden başka. Hava soğuk üşüyorum dalgalar suyla birlikte anılarımızı da doldurdu gemiye okyanusta batmam belki ama bu anıların içinde yüzerken boğulucam. Artık nefes alamıyorum her şey boğazımda düğümleniyor bağırmak istiyorum sana ama sonra vazgeçiyorum beni bu koskoca okyanusta fırtınalarla yalnız bırakan gelip elimi tutup kurtarır mı beni. İstemiyorum da zaten kurtarma beni sen hayallerimde daha güzelsin hayallerimde daha güzel gülüyorsun ardından yazdığım yazılarda daha güzel anlatıyorum seni lanet olsun ki beni bırakıp gitmene rağmen hala senden kötü bahsedemiyorum. Şimdi gelsen yine hayır diyemem çok severim seni çaresizce soruyorum peki sen beni sever misin? sevmezsin. Saçlarımı uzun severdin ellerini gezdirirken hoşuna giderdi yumuşaklığı senden sonra kestirdim kaşıma çizik attırmazdın serseri gibi oluyorsun derdin kaşımı da çizdirdim çocuk gibi baskılı tişörtler giyme derdin artık hep siyah giyiyorum biliyor musun insanlar ruh haline göre giyinirmiş. Bu mektubumu okur musun bilmiyorum ama bu sana yazdığım son mektup bundan sonra seni sadece anılarımda ve yazılarımda kendi içimde yaşayacağım çünkü yazılarımda ve hayallerimde hala limanına sığınabiliyorum ve hala benimlesin. Benden son kez hisset seni seviyorum gecemin en güzel ışıkları seni seviyorum sabahımın ilk ışıkları görüşmemek üzere...