Bir güzel gülüşün vardı eskiden, çerçevelerde eski kağıtlara yazılmış şiirler, resimler. Resimler cezaevi, resimler özlem, resimler eskilerdendi. Bakıyorum da şimdi, o gülüşün bir küfür gibi duruyor yüzünde.
Ben kim miyim ? gündüzü bilen güneşi bilmeyen, geceyi bilen uyumayı bilmeyen, gözleri bilen bakışmayı bilmeyen, dudakları bilen öpülmeyi bilmeyen, sevmeyi bilen sevilmeyi bilmeyen.
En son o gece gördüm seni, gözlerine bakmadan gittim, baksam gidemezdim. Gece devam ediyor, geceyi soluyorum, ciğerlerim simsiyah. Kitaplarca dolsam, mısralarca ağlasam ellerinde, uyanıyorum ansızın bu şiirsel dünyadan, şehir kapkara karanlık.
SENİ UZAKTAN ÖYLE BİR SEVECEĞİM Kİ HABERİN OLMAYACAK.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİN YARISI SENSİN
RomanceHer Sayfasında Aşkın Başka Bir Tadına Varacağınız Denemeler.
