Kendinizi bazen hatalı bir dallama gibi hissettiğiniz oluyor mu ? Ben bu aralar fazlasıyla hatalar yapıyorum. Sabah uyanan adam ben değilim. Gece uyuyamayan adamda ben değilim. Kalbimde büyük bir korku var her zerreme pompalanan. Günü saati belli olan bir ameliyatım var zamanı gelince alınacak kalbim yerinden. Gün saydığım doğrudur bombalar patlayacak şehrimde, bir bir vurulacak çiçekli sokaklarım, güneşim sandığım karanlığı getirecek dünyama.
Bir gün gideceğini bir gün gitmem gerektiğini bilerek sevdim seni. Kendimi gitmeye hazırlamak istesem de kalmak için hatalar yapıyorum. Beni sevmeyeceğini bilerek bana aşık olmayacağını bilmeme rağmen bağlandım gözlerine, gülüşünde nefes alıp bakışlarında verdim son nefesimi. Dokunuşlarında ısınıp saçlarında alev aldım. Unutma bebeğim senin ona aşık olduğunu, kalbinin onun için attığını, ayaklarının ona koştuğunu, ellerinin onu tutacağını, kollarının onu saracağını bile bile atladım o aşk denen şarap denizine
Ben bile isteye imzaladım Azrail'le ölüm sözleşmesini kendi ayaklarımla çıktım o taburenin üstüne kendi ellerimle astım o ipi boynuma son zamanımda bile gözlerimi kapatıp derin nefes alırken burnuma gelir kokun canlanır gözümde güzel yüzün.
Nasıl başlarsa öyle bitermiş aşklar. Tek taraflı başladı tek taraflı bitecek. Nefes almak zor boğazıma kadar cümlelerle doluyum tam tepede bir taş tıkalı içimde cümleler biriktikçe taş boğazımı parçalaya parçalaya yukarıya çıkıyor.
Ben ölmek isteyen bir adam değildim yaşama sevinciyle doluydu içim oysa siz beni o kadar çok yaraladınız ve öyle bıraktınız ki kanayan yaralarım beni elbet öldürecek ben sadece verdikleri acılara daha fazla dayanmak istemiyorum beni öldürmediniz ama evet ölmek için yalvartıyorsunuz.
Bir savaşın ortasındayım hava soğuk düşmanı görüyor olsam da elimdeki silahın tetiğini çekecek kadar gücüm yok gelen düşmanın dost olmasını umacak kadar çaresizim. Uyku hissi çöküyor soğuktan yavaşlayan kan dolaşımımın her durağını hissedebiliyorum. Güneşle başlayan savaş gece oldu hala devam ediyor sağımda güvenimle aşkım şehit düştü solumda sen kendini vurdun. Şimdi söyle ben nasıl savaşayım ışık yok etrafımda her yer karanlık kendi silahımın süngüsü batıyor kalbime.
Gidenler bizden bir parça götürürler ve o parçanın yerinde hep bir iz kalır hiç doldurulamaz. Herkesin bir izi vardır tüm insanlardan saklamaya çalıştığı ve herkesin bir izi vardır baktıkça nefes aldığına şükrettirecek herkesin bir yara izi vardır kimseye dokundurtmayacak kadar güzel. Ve bir gün birileri o yara izine dokunur başta sızlasa da sonradan hafifler yavaş yavaş iyileştirir.
Mevsim Kış Olsa da Sevgi Hep İlkbahardır. Belki Bir Gün Farklı Hayatlarda Karşılaşırız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİN YARISI SENSİN
RomanceHer Sayfasında Aşkın Başka Bir Tadına Varacağınız Denemeler.