KALBİMİN YARISI SENSİN

ACI.

Artık aşık olmayı bırakın birine sevgi duymaya bile korkuyorum. Her sevginin sonunda sevgimin karşılığı olarak acı aldım. Acı her aşkın içinde vardı basit bir çocukluk aşısında bile acı çekmekten korkmuyorum sadece verdiğim sevginin karşılığını alamamaktan korkuyorum. Kim ne derse desin. Aşk sevenin duyguları sevilenin silahıdır.

Ben senin aşkına düştüm düşeli zekat verdim gençliğimi dilenci yıllara.

Biliyor musun her tarafım kanıyor, acılar içindeyim. Çürüyorum! istediğin gibi bir adam olmak istiyorum ama nasıl bir adam istediğini de bilmiyorum aslında sende bilmiyorsun sevilmek istiyorsun sevilince ağır geliyor kaldıramıyorsun, ilgi istiyorsun ilgi duyulunca ilgi duyana sana mecburmuş gözüyle bakıyorsun.

Bu kadar çektirdiğin acının içinde göğsünde yatmayı istiyorum çünkü oranın deniz manzarası var.

Karanlık bir oda tek ışık kaynağı kendine bile yararı olmayan sarı sönük bir lamba, bir masa etrafında 4 adet sandalye. Masanın üstünde yatan bir cesedim, her çektiği acıdan bir iz var vücudumda. Katillerim ise birer sandalye kapmışlar eserlerinin güzelliğine bakıyorlar. Ama pis gülüşlerini duyuyorum , beni kandırdıkları yalanlarının kokularını alıyorum Ve kalplerindeki kötülükleri hissedebiliyorum.

Çocukken hep büyümek isterdim. O zaman ki en büyük acım oyuncaklarımın kaybolmasıydı. Bilseydim büyüdükçe acılarımın da büyüyeceğini hiç büyümek istemezdim. Şimdi belki oyuncaklarımı kaybetmiyorum ama duygularımı bulamıyorum.

Belki de böylesi daha güzel sevgilim her aklıma geldiğinde seni ilk gördüğümde güneşin ışığıyla yarışan güzelliğinin ışığıyla saf ve masum halinle hatırlıyorum. Hiç birbirimizin olmamışız gibi.