KALBİMİN YARISI SENSİN

Korkularımda Kayboluyorum.

Her günle ayrı ayrı savaşıyorum. Beni anlayan yok bana cesur ol diyorsun korkularımda kaybolduğumu bilmeden. Yanlış yolda olduğumu biliyorum. Yolun sonu çıkmaz onu da biliyorum ama ben bu yoldan saparsam yön değiştirirsem kaybetmekten korkuyorum, korkularımda kayboluyorum. Küçük bir umut tanesi var içimde belki de beni ayakta tutanda odur yoksa son kurşunu çoktan sıktım ruhuma. 

Bana aynı cephede savaşamayız diyorsun evet hep karşımdaydın ama aramızda ne silahlar konuştu ne bombalar patladı sadece bir mermi vardı oda gözlerinden kalbime denk geldi.

Herkesten korkuyorsun diyorsun ulan ben sadece senden korktum seni kırmaktan, üzmekten, ağzımdan çıkabilecek tek bir kötü kelimeden korktum en çok da aynı şehirde yaşarken, aynı gökyüzüne bakarken, aynı havayı soluyorken, aynı bulutların döktüğü gözyaşları altında ıslanırken beş dakikalık yoldayken yanına gelememekten. Karşıdan görürken ayaklarımın adım attığına bakma kalbim yerinden çıkmak için koşuyordu sana.

Sen uyanmadan güneşim açmıyorken aynı anda nasıl beni karanlıklara hapsedebiliyorsun. Söndürmüyorsun yaktığın ateşleri gereksizse söndür ateşini kalbimin.

Korkma salça olmam hayatına yok olurum, üzülme ağlarım ben gizlice, hissettirmem acımı yarama tuz döksen de.

İnan acılarım kum tanelerinden fazla sarılmana öyle ihtiyacım var ki ellerinde ki derman lokman hekimde yok.

Yol yanlış gidişat yanlış ülke, şehir, semt, cadde, mahalle hepsi yanlış fakat Je mourrai pour toi.