Düşünceler zehirler beni, nefesimi keser.
Bana ait olmayan hatıralarda boğulurum hergün tekrar ve tekrar. Gözlerim insanların ruhunu deler. En derinlerine inerim, yavaş yavaş. Anlamazlar beni. Hiçbir zaman da anlayamayacaklar zaten. Bu bir ödül, belkide değil. Bence değil. Her insan farklı değil midir zaten? Bende farklıyım işte. En az izinsiz daldığım zihinler kadar farklı ve sıradan.
Ruhumun yalnızlığını hissetmemem için verilmiştir belki bu şey bana. Gözümün önündeki şeyi görmemem içindi belki bu şeyin nedeni.
Kayıp olan benliğimi arıyorum başkalarının zihninde.
Kimim ben?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kohren'in Çocukları
General FictionDüşünceler zehirler beni, nefesimi keser. Bana ait olmayan hatıralarda boğulurum hergün tekrar ve tekrar. Gözlerim insanların ruhunu deler. En derinlerine inerim, yavaş yavaş. Anlamazlar beni. Hiçbir zaman da anlayamayacaklar zaten. Bu bir ödül, bel...
