Fall Inlove with Mr.Bully

Chapter 42

Zack PoV

"Zack! Wait.. Zack!" she held me that made me stop from walking. May inis naman akong humarap sa kaniya.

"What?" she look shock. Ito ang unang beses na nasigawan ko siya. Hindi ko naman sadiyang sigawan siya, sadiyang wala lang talaga ako sa mood. Idadgdag pa yong nangyari samin.

"Are you okay?"

"Do I look like I'm okay?" napatikom ito ng bibig."Ano bang kailangan mo? And can you please stop acting like you care? Kasi wala naman talaga diba?‒"

"Zack I care. I care about your feelings. Kaibigan mo parin naman ako. Hindi naman ibig sabihin na hiwalay na tayo ay tatalikudan nalang din natin pati ang pagkakaibigan natin." I sadly laugh at that. Wala akong masabi."I'm glad that you finally found your happiness."

"Mukha ba akong masaya?" medyo natawa ito sa sinabi ko pero ng makita ako nitong seryoso ay tumikhim din ito kaagad.

"Sorry I didn't mean that way. Ang ibig kung sabihin is, you're finally move on. Nakikita ko sa mga mata mo kung paano mo ipagtanggol si bella kay mylene. Nakikita ko rin yong awa at kinang mo kapag nakikita si bella. At wag kang magkakamali na itangi ito dahil nagmumukha kalang indenial"

"Ano?! Ako indenial?" medyo natawa ako."Sino bang tanga ang mabilis mainlove sa iba matapos nung away mo ng ex-girlfriend mo kahapon? Sino?"

"Hindi naman yon eh. Nararamdaman ko na may feelings ka kay bella. Zack matagal akong wala sa tabi mo. Matagal akong namalagi sa korea, kaya hindi rin imposible na magkagusto ka sa iba. Hindi ako magagalit zack. Ako ang nagkulang sayo. Kaya okay lang na magkagusto ka sa iba." nanahimik ako't hindi nagsasalita. Pinaproseso pa ng utak ko yong mga sinabi niya."You love her. Do you?"

I shrug "How do you know if you like someone?" her lips goes up, feeling proud.

"And now your asking.."

"Tsk nevermind" sinabi ko nalang. Tatalikuran ko nalang sana siya ng magsalita siya.

"You will only know if you like someone when you know in yourself that you're happy when you're around with her. You felt jealous when someone's around her. You felt guilt, and worried kapag may nangyaring masama sa kaniya."

Hindi ako nakapagsalita. Lahat ng sinabi niya tumatak sa isip ko. Nito ko lang nalaman na lahat ng mga sinasabi niya ay totoo.

"Just text me when you've already tell your feelings with her." anito bago ako talikudan. She was about to walked when I stop her na ikinalingon niya ulit.

"I think you're right." pauna ko na ikinataka niya."I think I'm inlove."

I bite my lips feeling awkward. Nakakahiya dahil sa kaniya ko ña talaga ito sinabi gayong kakatapos lang namin sa hiwalayan kahapon.

"Can you help me?" Natawa lang siya sa sinabi ko bago ako nito tapikin sa balikat at kumindat.

"Leave it to us. I have a plan"

BELLA'S POV

Dahan-dahan akong napadilat. Unang bumungad sakin ay ang puting kisame. Wala akong naririnig na mga boses o kahit boses lang ni nicka. Nang ilibot ko naman ang tingin ko ay napansin kung walang tao. Nasan ba sila? At nasan ako? Nasa Ospital na naman ba ako?

"Aarrggh" napadaing ako ng makaramdam ng sakit sa ulo. Sinubukan kung tumayo pero mas lumalala lang ang kirot nito. Hindi ko naman ito naramdaman nung magising ako nung una.