တိုပေမယ့် ချိုချိုလေး [ ဘာသာပြန် ] { Complete }

First Story - Chapter 1

{Zawgyi}

•ကြာရွင္းၾကတာေပါ့•

ဟဲ့လင္နဲ႔ ကုန္းဂ်င္တို႔ လက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့တာ ခုနစ္ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တယ္။ သူတို႔တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကလည္း သူတို႔အလုပ္နဲ႔သူတို႔ ေအာင္ျမင္ေနၾကတယ္။ တျခားသူေတြမ်က္လုံးထဲမွာ သူတို႔က ၿပီးျပည့္စုံလွတဲ့အတြဲတစ္တြဲပဲ။

ထိုေန႔က ဟဲ့လင္ အိမ္ျပန္ေနာက္က်တယ္။ ကုန္းဂ်င္ကို ဖုန္းေခၚၿပီး သူ႔မွာလုပ္စရာအလုပ္ရွိတယ္လို႔ ေျပာခဲ့ေသးတယ္။

ကုန္းဂ်င္ကေတာ့ ခပ္အုပ္အုပ္အသံနဲ႔သာ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ေနာက္ မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္အတြင္းမွာတင္ ဟဲ့လင္ကို ဘားထဲမွာ နာမည္ႀကီးၿပီးေခ်ာေမာတဲ့ခပ္ငယ္ငယ္ေကာင္ေလးနဲ႔အတူ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။

ကုန္းဂ်င္သူငယ္ခ်င္းက ခဏေလာက္တြန႔္ဆုတ္သြားေပမယ့္ အဆုံးမွာ ေျပာလိုက္ေတာ့တယ္ "ဟဲ့လင္နဲ႔ အဲ့ခပ္ငယ္ငယ္ေကာင္ေလးက အရမ္းရင္းႏွီးတဲ့ပုံပဲေနာ္"

ကုန္းဂ်င္ ခဏေလာက္ရပ္တန႔္သြားၿပီး မ်က္လႊာေလးခ်ကာ ေျပာလိုက္တယ္ "အလုပ္ေၾကာင့္မို႔လို႔ပါပဲ"

ဟဲ့လင္ အိမ္ျပန္တာေတာ္ေတာ္ေလးေနာက္က်ၿပီး သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ေဆးလိပ္နံ႔ေတြေရာ ဝိုင္အနံ႔ေတြေရာ မႊန္ထူေနတယ္။ သူ ကုန္းဂ်င္ကို နမ္းမလို႔လုပ္လိုက္တဲ့အခါ ကုန္းဂ်င္သူ႔ကို တြန္းထုတ္လိုက္ရတယ္။

ဒီလိုအနံ႔မ်ိဳးကို ကုန္းဂ်င္တကယ္မခံစားႏိုင္ဘူး။ ကုန္းဂ်င္က တကယ္ေတာ့ ဟဲ့လင္ေရခ်ိဳးလို႔ရေအာင္ ေရပူပူေလးျပင္ထားေပးၿပီးၿပီဆိုတာေလးပဲ ေျပာခ်င္ခဲ့တာဆိုေပမယ့္ ဟဲ့လင္က ေဒါသထြက္သြားၿပီး ကုန္းဂ်င္ကို အတင္းအက်ပ္နမ္းရႈိက္လာကာ သူ႔အျပဳအမူေတြကလည္း ၾကမ္းတမ္းလွတယ္။

ကုန္းဂ်င္ဆိုတာကလည္း သူ႔ကိုအလြယ္တကူ ယီးတီးယားတားလာလုပ္လို႔ မရႏိုင္တဲ့လူစားမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ သူ ဟဲ့လင္ကို ထိုးလိုက္ကာ ႀကိမ္းေမာင္းေတာ့တယ္ "ေတာ္လိုက္ေတာ့ ေသာက္အမူးသမားရဲ႕"

ဟဲ့လင္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္နားမွာ ေသြးထြက္သြားကာ သူလည္း အမူးေျပသြားတယ္။