{Zawgyi}•သူက အၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္တည္းပဲ•
ကုန္းဂ်င္ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ဆင္ဝင္ဆီကို သြားလိုက္တယ္။
သူ႔ကုတ္အက်ီယူဖို႔လုပ္တုန္းက ခဏေတာ့ မိန္းေမာမိသြားတယ္။ ဒီဇိုင္းေရာ အေရာင္ပါတူညီတဲ့အျပင္ အ႐ြယ္အစားကအစ တေထရာတည္း တူညီတဲ့ ေလကာအက်ီေတြရွိေနတာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။
သူ အရမ္းစိတ္တိုလြန္းလို႔ ဟဲ့လင္ကိုေျပာခဲ့ဖူးတယ္ "မင္း ငါ့လိုဆင္တူႀကီးေတြ လိုက္မဝယ္ဘဲေနလို႔ရမလား? ဘယ္ဟာ ငါ့ဟာမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး"
ဟဲ့လင္က သူ႔နားကို နမ္းရႈိက္ကာ ျပန္ေျပာခဲ့တာက "ဘာျဖစ္လို႔လဲ? ကိုယ့္အဝတ္အစားေတြ ဝတ္မိတာက မေကာင္းလို႔လား?"
အခုခ်ိန္မွာ ကုန္းဂ်င္ပါးစပ္က ဘာစကားလုံးမွ ထုတ္မေျပာႏိုင္ဘူးဆိုေပမယ့္ အဆုံးမွာ သူ႔ကုတ္အက်ီကို ဝတ္ဖို႔လိုေသးတယ္။
ကုန္းဂ်င္လက္က ခဏတုန႔္ဆိုင္းသြားၿပီးေနာက္ ဘယ္ဘက္မွာရွိတဲ့ ကုတ္အက်ီကို ယူလိုက္တယ္။
သူအိမ္ကိုအေစာႀကီးျပန္ေရာက္ၿပီး သူ႔အဝတ္အစားေတြကို ဘယ္ဘက္မွာထားခဲ့တာျဖစ္လို႔ ညာဘက္ကတစ္ခုက ဟဲ့လင္ရဲ႕အဝတ္ျဖစ္ေလာက္မယ္။
ဒါေပမယ့္လည္း ဘာရွိေတာ့မွာမို႔လို႔လဲ?
ဒီေန႔ေတာ့ သူ႔ဆီမွာတကယ္တမ္း ဒီအက်ီတစ္စုံပဲ ပိုင္ဆိုင္ေတာ့တယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ေန႔ရက္ေတြတုန္းက ဘယ္အက်ီကို ဘယ္သူပိုင္လဲဆိုတာ သူဘယ္တုန္းကမွ မေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္ အဆုံးမွာေတာ့ သူခြဲျခားႏိုင္ခဲ့ၿပီ။
ကုန္းဂ်င္ ေအာက္ထပ္က ကားပါကင္ကိုေရာက္လာၿပီး သူ႔ရဲ႕ကားကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သူအဲ့တာကို လုံး၀မသုံးခ်င္ေတာ့ဘူး။
သူ႔ကားက ဟဲ့လင္ဝယ္ေပးထားတာ။
ဒီကားေတြအားလုံး ဟဲ့လင္ဝယ္ခဲ့တာခ်ည္းပဲ။
ဒီကားပါကင္မွာ ကားေတြနဲ႔ျပည့္ေနတာမဟုတ္ဘဲ အမွတ္တရေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ကုန္းဂ်င္ သက္ျပင္းအသာခ်ကာ အျပင္ကိုပဲ တန္းၿပီးထြက္သြားလိုက္ေတာ့တယ္။
YOU ARE READING
တိုပေမယ့် ချိုချိုလေး [ ဘာသာပြန် ] { Complete }
Short StoryTitle - Sweet, Although Short Author - 龙柒(Lóng Qī) Total Chapter - 26 Translators: Elestrea, potats, Raine. Editors: Amaris All credit to Original Author and Eng Translators. You can search this novel in Novel Update.