တိုပေမယ့် ချိုချိုလေး [ ဘာသာပြန် ] { Complete }

Last Story - Chapter 1

{Zawgyi}

•႐ြက္သစ္ေျပာင္းသြားတဲ့ ေပါ့ပ်က္ပ်က္Shou•

သူ႔ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ နင္ခန္းေၾကာက္ရတဲ့ လူႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။

တစ္ေယာက္က သူ႔အေဖျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္က ရွယန္ျဖစ္တယ္။

သူ႔အေဖက ဩဇာေညာင္းလြန္းတာေၾကာင့္ နင္ခန္း သူ႔ကိုေၾကာက္ရတယ္ဆိုတာက ပုံမွန္ပဲျဖစ္တယ္။

နင္ခန္းက ရွယန္ကို ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ အႏိုင္က်င့္လာခဲ့တာျဖစ္တဲ့အတြက္ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ေျပာရရင္ နင္ခန္းဘ၀မွာ မေၾကာက္ရဆုံးလူက သူျဖစ္သင့္တယ္။ သို႔ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕အထက္တန္းေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွာ သူအေတာ္ေလးမူးေနခဲ့ၿပီး နားေဝတိမ္ေတာင္ျဖစ္ကာ ရွယန္ကို မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ အမွတ္မွားခဲ့တယ္။ ေန႔တိုင္း ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေမ့ေပ်ာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ေန႔တိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္ဆို ထိုေန႔မွာတင္ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ဖင္ေလး ကြဲမတတ္အဖြင့္ခံခဲ့ရတာေၾကာင့္ အမွန္တကယ္ကို မေမ့ႏိုင္ဘူး!

ထိုအခ်ိန္တည္းက သူ ရွယန္ကို ပုန္းေရွာင္ေနခဲ့လိုက္တယ္။ တကၠသိုလ္စတက္ရခ်ိန္မွာ သူခ်က္ခ်င္းပဲ ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားလိုက္တယ္။ ရႈယန္ရွိတဲ့ ဘယ္ေနရာမဆို သူမေနႏိုင္ဘူး!

ဒီလိုမ်ိဳး ေလးႏွစ္ေလာက္ ပုန္းေနခဲ့ၿပီးေနာက္ သူ႔အေဖက သူ႔ကိုတစ္ခ်က္လႊတ္အမိန႔္နဲ႔ ေပးလာတာေၾကာင့္ အိမ္ျပန္လာရေတာ့တယ္။ "မင္း ေနာက္တစ္ပတ္က်ရင္ ရွကုမၸဏီကို အလုပ္သင္အျဖစ္လာၿပီး ရွယန္ဆီမွာ ေသခ်ာသင္ယူမယ္ဆိုၿပီး ငါ မင္းရဲ႕ ဦးေလးရွကို ေျပာထားတယ္!"

နင္ခန္း ေျပာစရာစကားေတြ ေပ်ာက္ရွကုန္တယ္!

'ရွယန္ေနာက္လိုက္ၿပီး သင္ယူရမယ္?'

'ဘာကို သင္ယူရမွာလဲ? သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုဟိုဒင္းသြားလဲဆိုတာကို သင္ရမွာလား?'

'နင္ခန္းဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ အရွက္မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ေနတာလား?!'

နင္ခန္း အႀကိတ္အနယ္ျငင္းေတာ့တယ္၊ သူ ျပတ္ျပတ္သားသားကို ရွကုမၸဏီမွာ အလုပ္သင္မလုပ္ခ်င္ဘူး။