တိုပေမယ့် ချိုချိုလေး [ ဘာသာပြန် ] { Complete }

Last Story - Chapter 8

{Zawgyi}

•တြဲၾကည့္ၾကတာေပါ့•

"ငါကဘယ္လိုလုပ္ မင္းကို မုန္းႏိုင္မွာလဲ..." ရွယန္အသံက လုံးဝကို အကူအကယ္မဲ့ေနတယ္။

ရွယန္က နင္ခန္းရဲ႕စေနာက္မႈေတြေၾကာင့္ နင္ခန္းကို သေဘာမက်တာမ်ိဳး၊ နင္ခန္းကို အျပစ္တင္တာမ်ိဳး၊ စိတ္တိုတာမ်ိဳး ရွိႏိုင္ေပမယ့္ နင္ခန္းကို ဘယ္တုန္းကမွ မမုန္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။

နင္ခန္းရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးတို႔က တုန္ရီလာတယ္။ သူ ေခါင္းကိုေမာ့ကာ ရွယန္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး "မင္း တကယ္..."

နင္ခန္းကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျမင္ရတဲ့အခါ သူ႔ႏွလုံးသားေအာက္ေျခမွာရွိတဲ့ ျပာမႈန႔္ေတြက ေျဖးေျဖးခ်င္းစီ မီးပြားအစေလးေတြအျဖစ္ ေလာင္ၿမိဳက္လာတယ္လို႔ ရွယန္ခံစားလိုက္ရတယ္။ သူ ဆက္ၿပီးေတာ့ေတာင္ မေတြးရဲခဲ့ဘူး "ငါမင္းကို ခ်စ္တယ္၊ ငါ့ရဲ႕ဒီခံစားခ်က္ကေတာ့ ေျပာင္းလဲမသြားဘူး"

ရွယန္ သက္ျပင္းအသာခ်လိုက္တယ္ "နင္ခန္း အတိတ္က ငါတို႔ရဲ႕ဆက္ဆံေရးအတြက္ေၾကာင့္နဲ႔ ငါ့ကို မေႏွာင့္ယွက္ပါနဲ႔ေတာ့"

နင္ခန္း အသံတိတ္သြားတယ္။

ရွယန္ သူ႔အၾကည့္ကို ဆက္ၿပီးထိန္းမခ်ဳပ္ႏိုင္ဘဲ နင္ခန္းကို ရင္းႏွီးခ်စ္ခင္စြာ ေလာဘတႀကီး ၾကည့္ေနမိတယ္။ သူက အသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ "ဒီလိုမ်ိဳးဝန္ခံမႈကို ႀကဳံရရင္ စိတ္ရႈပ္ေထြးသလိုပုံျဖစ္ေနမယ့္အစား မင္းက လိုရင္းကို တန္းေျပာၿပီး ျငင္းပစ္ရမွာေလ၊ ငါက ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးကို ေနာက္ေျပာင္ေနမယ့္ လူစားမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး၊ ဒါက ကေလးကစားစရာမဟုတ္ဘူး... ငါေျပာသမွ်စကားလုံးတစ္လုံးခ်င္းစီတိုင္းကို အေလးအနက္ထားတယ္"

နင္ခန္း ရင္ခုန္ႏႈန္း အနည္းငယ္ျမန္လာတယ္ "ငါ သိပါတယ္၊ မင္းက ငါနဲ႔မတူမွန္း ငါသိပါတယ္"

အတိအက်ကိုပဲ ရွယန္က သူ႔စကားကို အမွန္တိုင္းသာေျပာတတ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ရွယန္က သူ႔ကိုမုန္းတယ္လို႔ ေျပာတာကိုၾကားခဲ့ရခ်ိန္မွာ နင္ခန္း စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္သြားခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။