"အင္း တိုးတက္တယ္လို႔ေတာ့ေျပာလို႔ရတယ္ yifan
အင္းးးးးးးး ဒါေပမဲ့"
ဒူးေအာက္ေဘာင္းဘီအပြ..ႏွင့္ ေတာင္ေလ်ွာက္ေျမာက္ေလ်ွာက္လုပ္ေနေသာ luhan ေကာင္အား သိပ္ၾကည့္မရခ်င္ေတာ့
က်ေနာ္ရယ္ luhan ရယ္ Tao ရယ္ ခင္လာၾကတာ ဆယ္စုႏွစ္နီးပါး႐ွိခဲ့ၿပီ
ခင္ခဲ့တဲ့ တေလ်ွာက္လံုး luhan ဆိုတာက်ေနာ့္နဲ႔ အႏွိမ္ခံ 😎
မင္းငါ့ေလာက္အရပ္႐ွည္လို႔လား
မငိးငါ့ေလာက္အား႐ွိလို႔လား
ေနာက္ဆံုးသူအထိဆံုးအခ်က္ကေတာ့ Tao က က်ေနာ့္ကို သူ႔ထက္ပိုၿပီး ခြၽဲတာမို႔
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ တျခားေသာ ဘာအေၾကာင္းအရာေတြပဲ႐ွိ႐ွိ က်ေနာ္တို႔သံုးေယာက္မွာ က်ေနာ့္ကိုပဲ ဆရာတင္ၾကရတာ
ဥပမာဗ်ာ ကားေမာင္းတတ္ခဲ့တာလဲ က်ေနာ္အရင္ဆံုးပဲ
ဒါေပမဲ့ အခု ဒီကိစၥမွာ ဒီေစာင္အပု ကို က်ေနာ္ဆရာတင္ေနရတာ သိပ္ေတာ့မေက်နပ္
"ဘာ ဒါေပမဲ့လဲ ေျပာမွာျဖင့္ေျပာကြာ ပုတက္ပုတက္နဲ႔ ျမင္ရတာ မ်က္စိေနာက္လာၿပီ"
"ဘာကြ....ႏြား....ေက်းဇူးကန္းေနတာ
ေအးပါ...ဒီက အကိုႀကီး လမ္းမျပေပးရင္ မင္းဒီေလာက္တိုးတက္လာမလားေျပာ"
က်ေနာ့္ကို ေျခေထာက္နဲ႔ကန္ရင္း ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနတာေၾကာင့္
"မင္းကလဲ တိုးတိုးေျပာပါကြ
မင္း လင္ tao ၾကားသြားဦးမယ္
အဲ့ ခလိန္းက အက်င့္ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး
ဖိုးေလးပါသိသြားၿပီးလိုက္ေႏွာင့္ယွက္ေနဦးမယ္"
"ေနာက္မွာ ေရကူးေနတာကြ မသိဘူးရယ္"
လႈပ္ခတ္ခဲ့တဲ့ ခန္းဆီးစကို လစ္လ်ဴ႐ႈရင္း luhan တေယာက္ ေျပာခဲ့တယ္ဆိုတာေတာ့Yifan တေယာက္မသိလိုက္ပါေလ
"ေအးဆက္ေျပာကြာ ငါဘာဆက္လုပ္ရမလဲ"
"Imm...မင္းအဆင့္တက္ဖို႔ႀကိဳးစားေတာ့
မင္းခ်ာတိတ္ အေျခအေနသိရေအာင္လို႔ နဲနဲစမ္းသပ္ၾကည့္လိုက္
အေျခအေနေကာင္းရင္ေနာက္ဆံုးအထိသြားကြာ
မေကာင္းရင္ မေကာင္းတဲ့ေနရာတင္ရပ္
ေအး ဒါေပမဲ့ သူသာသာယာယာေျမာပါလာပေလ့ေစ
အဓိက က အဲ့တာပဲ
မဟုတ္ရင္ မင္းေ႐ွ႕ဆက္ေရႊ႔ရမဲ့အကြက္ေတြခက္သြားမယ္
မင္းက အေျခအေနေကာင္းတယိ
ၾကာၾကာႏူးေပးလိုက္ရင္ပါလာမွာပါ"
