ARAS

2. Bölüm

İkinci bölüm yayında yorumlarınızı bekliyorum keyifli okumalar...

Yamaç ne kadar işittiği cümleden memnun olmasa da nehir sonuna kadar haklıydı. Her baba yiğidin harcı degildi çünkü hem doğurup hem büyütmek ayrıca yanlız başına. Nehir Aras'a durumu açıklar ve hastaneden çıkarlar yamacla birlikte eve gelirler. Kıyafetlerini hazırladıkları valizi alırlar.

Aras: anne bunu da alalım.

Yamaç: oyuncak alırız istersen ordan da.

Aras: olmaz olmaz olmaz bunu annem aldı bana bombo da gidicek arabaların da.

Yamaç arasın bu dik başlılığına şaşırsa da sevinmişti.

Nehir: olur hadi al onları da çıkalım artık.

Aras: bizim arabamızla mı gidicez?

Yamaç: benimkiyle ama aynı zamanda sizin de sayılır.

Aras: yok istemiyorum o senin olsun ama yine de seninle geliriz.

Nehir: hadi bakalım küçük kurbağa.

Evden çıkıp arabaya binerler nehir arasın yanına oturmuştur. Aras neler olduğunu anlamaya çalışıyordur. Hem annesine hem de babasına soru sorar ifadeyle bakıyordur. Aslında çok akıllı bir çocuktu çoğu huyu zaten babasına çekmişti.

Yamaç: Aras seni bizde bekleyen çok büyük bir ailen var.

Aras: nasıl?Az önce ailem olsaydı benim yanımda olmaz mıydı? Benim bir tane ailem var o da annem.

Çok haklıydı Aras. Aile demek bu değil miydi? Aile olarak annesi saymakta da haklıydı çocuğun başka kimse yanında olmamıştı ki bu zamana kadar.

Yamaç: amcaların var babaannen var karaca ablan, akın abin, İdris, yengelerin var.

Aras başını nehire yasladı umursamaz bir tavırla. Nehir oğluna kocaman gülümseyip elini tuttu.

7 Saat Sonra
Yol bitmiş ve o paylasilmaz çukura giriş yaparlar. Nehir yol boyunca yolu izleyip hiç konuşmamıştır. Mahalleye geldiklerinde de hiç şaşırmamıştır. Yamacı gören herkes ya elini gogusune koyup selam veriyordur ya da başıyla selam veriyordur. Asıl merak ettihi eve geldiklerinde onu nasıl karşılayacaklarıdır. Sonuçta kendi keyfinden gitmiyordur. Tedavi bitince de geri dönecektir.  Hava kararmıştı ortamda bir sessizlik vardır. Koçovalı evine girmişlerdir. Aras da tatlı uykusundan gözlerini ovalayarak uyanır.

Nehir: Aras geldik bebeğim.

Arabadan inerler Aras etrafına bakinir.

Aras: anne çok büyük burası.

Nehir: biraz büyük annecim ama idare edebiliriz bence.

Aras: neyse içeri girelim bakalım ne var dimi?

Nehir: evet küçük kurbagam evet.

Aras Nehirin elini tutar.

Aras: baba!

Yamaç sıcak bir gülümsemeyle oğluna bakar. Aras babasının da elini tutar. Taç zile bastığında kapıyı açan efsun olur. Efsun tedirginlikle yamaca bakar.

Yamaç: hadi geç oğlum.

Aras ne annesinin ne de babasının elini bırakır. Birlikte salona gelirler. Koçovalı ailesi bir sofra etrafında toplanmış yemek yiyordur. Aras biraz utanmıştır.

Yamaç: gel oğlum gel aslanım.

Herkes nehir ve arasa bakiyordur.

Nehir: iyi akşamlar afiyet olsun herkese.