ARAS

33. Bölüm

•Yazarkem çok eğlendiğim bir bölüm yayında inşallah beğenirsiniz 🖤

•Size ne diycem bakın şimdi bir bölümler var aklımda ooo efsane. Umarım aklımdakini aktarabilirim.

•İyi okumalar canlarım 🖤💛

Nehir'den
Sabah olmuş herkes bir yerlere dağılmıştı evde yamaçlar da heralde kahveye gitmiş olacaktı evde yoktu. Aras İdris sadiş kurabiye yapacaktı bugün. Alya'yı da uyutup damlanın yanına bırakmıştım. Selim abiyle kapıda buluşup evden çıkmıştık.

Selim: nehir.

- efendim.

Selim: bunu al ne olur olmaz yanında dursun.

Bana silah uzatmıştı. Almalı mıydım almamalı mıydım bilemedim ama belki de her ihtimale karşı almam lazımdı. Alıp çantama kattım.

Selim: dikkat et.

- ederim.

Selim: parayı verip geliyoruz nehir bak başka bir şey yapmak yok.

- Bence sen bunu kendine söyle benim başka bir niyetim yok zaten.

Selim abi tebessüm edip yolumuza devam ettik. Sonunda eski bir evin önüne gelmiştik. İçeri girdik önümüzü iki adam hemen kesmişti.

Selim: çekilin sanjarla konusucaz.

Adam eliyle gitmemizi işaret ettiğinde bir odaya girdik o kadar göz yorucu bir odaydı ki anlatılması imkansız. Bize bakıp sırıtıyordu.

- Bu parayı al hesap kapansın.

Sanjar: tamam bu parayla hesap kapansın.

Selim: koçovalılara bulaşmayacaksın.

Sanjar: benim derdim koçovalılarla değildi buna yamaç koçovalı sebep oldu ama bir defaya mahsus affediyorum.

Selim: bu senin yararına olur zaten. Hadi nehir.

Evden çıkıp derin bir oh çekeceğimizde meke ve yamacı gördük. Ne işleri vardı bilmiyordum.

- Sen mi haber verdin?

Selim: saçmalama.

Yamaç başıyla yürümemiz için işaret etti. Arkasından gitmeye başladık sinirlenmiş kaşları çatılmış ve yüzü sapsarıydı. Aliçonun kulübesine geldiğimizde o suskun adam bir anda bağırmaya başladı.

Yamaç: napıyorsunuz lan siz ikiniz? Delirdiniz mi?

-Bağırma.

Yamaç: nasıl bağırmıyım?

Selim: aliço Meke yürüyün biz çıkalım.

Selimler çıktı bizim önemli bir şey falan konuşacağımızı sanmış olmalılar herhalde ama ne mümkün yamaçla şu an bir şey konuşmak.

Yamaç: nehir naptın bir anlat hangi kitaptan okudun bu kahramanlık oyununu?

- Kahramanlık kitabını sen yazarsın yamaç bizim ne haddimize böyle şeyler.

Yamaç: kızım delirtme beni.

- Delirsene bak o zaman hangimiz daha deli oluyoruz. Gittim sadece para verdim bitti gitti işte.

Yamaç: nehir yapma Allah aşkına paranla bizi kurtabileceğini falan mı düşünüyorsun sen.

Şu an bana öyle bir damga yapıştırmıştı ki sinirden ağlamamak için kendimi zor tutuyorum.