Alya'dan Şu an gözümü açamıyordum ama başımda vızıldayan bir Aras vardı.
Aras: uyan artık. Herkes seni bekliyor kahvaltıya.
Üzerimden yorganı çrkiştiriyor saçımı okşuyor rahat vermiyordu.
- Uyucam ben ya git başımdan yapmıycam kahvaltı.
Aras: kızım dengesiz misin kaç gündür uyucam diye yspmıyorsun.
Bu sırada damla annemin sesi duyuldu. Şimdi kesin o da başkıycaktı.
Damla: hadi Alya artık uyan.
- Lan ne alyaymış arkadaş uyandım.
Diyip yataktan kalkıp sofraya oturmam bir oldu. Cumali amcam kesin kovacaktı da haberim yok.
Yamaç: bu hâl ne?
- uyumak istiyorum.
Cumali: yüzünü falan bir yıkayıp gelseydin sofraya hadi geceliklerle geldin onu anladık da.
- Bunun olucsnı biliyordum ve şimdi geri yüzümü yıkamaya gidiyorum.
Lavaboya gittiğimde aklıma bugün Denizle buluşacağmız geldi. Hızlıca rutin işleri halledip kahvaltıya geri döndüm kahvaltının ardından herkes bir aradayken bu deniz konusunu anlatacaktım.
- Bir şey diycem.
Nehir: de bebeğim.
- Sonra da gidicem ama.
Yamaç: dökül hadi dökül.
- Ben biriyle tanıştım.
Babam öldürücü bakışlar atıyordu. Konuşmaya devam edemiyordum ama sonunda döküldü ağzımdan o tutmak için çabaladığım sözcükler.
- Haberiniz olması için söylüyorum. Şimdi de dışarı çıkmam gerekiyor görüşürüz.
Yamaç: kimmiş o çocuk?
- okuldan.
Selim: ee hayırlı olsun kızım.
Cumali: yüz verme hemen.
Şimdi her kafadan bir ses çıkacaktı o yüzden hazırlanmak için odama geçtim ki bu sefer annem, damla annem ve sadiş yenge ve Aylin abla geldi.
Nehir: Alya.
- Erken, olmaz falan diyvek olan varsa demesin. Ben bunları dinlemem.
Nehir: sence onları benim söylemem inandırıcı olur mu?
Damla: kızın anlat diye geldik.
- Çok klasik gelicek belki ama kapıda çarpıştık ordan çay kahve derken tanıştık.
Sadiş: fotoğrafını göstersene.
instagramındaki bir fotoğrafı açtım gösterdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
