Yamaç'tan
Nehir ve Aras yüksek seste müzik açmış dans ediyorlardı. Girdigimi nehir fark etmedi Aras gördü ama elimle susmasını işaret ettim. Ardından Nehir'in belinden kollarımı sarıp boynuna öpücük kondurdum işte benim sakinlestiricim, yorgunluğumu alan koku buydu. Nehir bana baktı yanağıma bir buse konduruverdi. Arasın aramıza girmesiyle bu güzel ân bozuldu ve daha güzel bir ânâ girdik.Aras: babacım...
-Canım. Napiyorsunuz siz böyle?
Aras: dans ediyoruz.
- Orasını anladım ama niye?
Aras: çünkü canımız çok sıkıldı.
-O zaman ben sizi yarın gezdiririm.
Nehir: yarın ben sizi gezdiricem ama.
Aras: sinemaya gidelim.
Nehir: evet sinemaya gideriz oradan sonra güzel bir yemek yeriz.
- Olur.
Aras: ama benim bacaklarım çok ağrıdı.
Nehir: yatıralım o zaman sizi.
Nehir arası yatırdı üzerini örttü ikimiz de yanağına buse kondurduk.
Nehir: Aras biz balkondayız tamam mı? Bağırsan duyarız yani.
Aras: tamam.
Nehir elimden tuttu balkona getirdi. Ellerimi beline dolamamı sağladı.
Nehir: duyduğuma göre efsunlaymışsınız.
-değildim o nerden çıktı?
Nehir: efsun geldi dedi ki yamaç dün akşam neredeydi sanıyorsun benimleydi dedi.
- inandın mı?
Nehir: hayır asla.
Nehir artık bana güveniyordu bu ses tonundan bu konuşmadan çıkardığım buydu.
- Başka bir isim vardı gittim hallettim tek parça halinde de karımın yanına döndüm.
Nehir gülümsedi ama çok kısa sürmüştü belli ki bir şey aklını kurcalıyordu.
Nehir: senin eve gelmediğini nerden biliyor efsun?
- Mahalleye gelmiş ya orda dinlemiş bir şeyler yapmış olabilir. Bir bağlantım yok memur bey.
Nehir: aferin sana.
- Sen naptın bayılmışsın iyi misin?
Nehir: iyiyim iyiyim merak etme.
- Neden bayıldın?
Nehir: hayatımda bir adam var olsada olmuyor olmasa da. Eksikliğinden oldu herhalde.
-Ben sensiz nefes alamadım ama ölmedim de.
Nehir: Sen ölmezsin yamaç abi sen de neler yapılıyor ama işlemez.
- Hadi yatalım yarın yoğun bir gün olacak.
Nehir: gezdirmemiz gereken küçük bir kurbağa var.
-Evet.
Nehirle birlikte yatağa geçtik arasa sarıldık.
Saat 08.00
Nehir'den
Sabah erkenden uyanmıştım. Bir kaç şey sipariş vermiştim. Bugün de yamaç ve arasa söyleyecektim. Kapıya geldim ailesini bekleyen çocuk gibi aldıklarının gelmesini bekliyordum. Sonunda bir kurye geldi ve eşyaları alıp mutfağa geçtim herkes uyuduğu için rahatım diyecektim ki...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ARAS
General FictionSen kalbin için çocuğunu ben çocuğum için kalbimi bıraktım Yamaç Koçovalı. Nehyam kitabıdır. Nehir'in gidisinden 5 yıl sonrasını anlatıyor.