ARAS

35. Bölüm

•Müziği açıp okuyun lütfen. Yorumlarınızı bekliyorum 💛

Nehir'den
Saat akşam on olmuştu ama hâlâ yamaç eve gelmemişti gelmemesi gibi ne kadar arasam da telefonumu açmıyordu. Celasun ve meke eve gidip bakmışlardı ama dağ evinde de değildi. Çocukları uyuttuktan sonra abilerin çalışma odasına gittim belki ulaşabilmişlerdir ümidiyle.

- Ulaşabildiniz mi?

Salih: yok babamın oğlu ne boklar yiyor acaba yine?

- Bir şey mi oldu ki?

Cumali: gelin hanım direk kötüye yorma. Bu yine bir şeyler yapıyordur.

- Size haber verirdi ama o zaman.

Selim: bizim çocuklar araştırıyor nehir sakin ol sen.

- tamam tamam sakinim ben.

Odadan çıkıp bahçeye indim biraz hava almak istemiştim. Korumalar beni görünce hemen yanıma geldiler.

X: yenge bir ihtiyaç mı var?

- Yok yok buralarda dolanıp hava alıcam biraz.

X: tamam yenge.

Çocuk yanımdan gidince havuzun oraya geldim yamacın nereye gidebileceğini nerde olacağını düşünüyordum. Ama bu kadar aramamıza rağmen telefonu açmaması ruhumu daraltıyor nefesini kesiyordu. Önemli bir işi olsa sonuçta geç geleceğini haber verirdi. Ama bu işte bir iş vardı. Celasunu gördüm kapıda. Yanına doğru gittim.

- Var mı bir haber celasun?

Celasun: yok yenge bizimkiler her yeri aratmış.

- Nerde bu adam ya?

Celasun: yenge valla buluruz biz yamaç abiyi bir şekilde.

Celasuna tebessüm edip arka bahçeye dolandım. Bankın birine oturdum yanıma damla geldi.

Damla: Karadeniz'de gemilerin batmasın be nehir.

Gülümseyerek bana bakıyordu ben de gülümsedim şu durumda zor olsa da.

-Nasıl batmasın damla ya hiç kimseden bir haber çıkmıyor.

Damla: yamaç bu bir yerlerdedir yine.

Herkes bunu diyordu ama bu sefer öyle bir şey değildi biliyordum ben bu sefer yamacı çok özliycektim. Nerde, nasıl, ne şekilde bilmiyorum ama şu an bir sıkıntı vardı.

- Damla bu sefer öyle değil.

Damla: ne diyorsun nehir?

- Ben bu sefer çok özliycem gelir mi ya da bir daha birlikte olur muyuz bilmiyorum.

Damla: ya ne konulara getirdin kızım.

- Damla işte bu sefer öyle değil kalbim sıkışıyor benim.

Damla: tamam sakin ol bak valla bir yerden çıkacak.

- Neyse boşver damla ya Alya uyanmış bir bakayım.

Damla: bak üzülme sütün kesilir.

- Damla iyi ki varsın.

Damla: sen de iyi ki varsın.

Eve gireceğim sırada alyanın ağlama sesini duydum hızlıca yukarı çıktım arasın uyanmaması için kucağıma alır almaz susmuştu. Hemen karnını doyurdum uyumamıştı tekrar çalışma odasına gittiğimde kapıdayken sesler duydum. Cumali abinin sesiydi oldukça yüksek sesle konuşuyordu.

Cumali: nasıl denize düşmüş bulunuyor lan bu araba Nerde benim kardeşim?

Kapıyı açar açmaz herkes bana bakmıştı.