27. Bölüm

263 16 12
                                    

• Önceki bölümde sizi biraz korkuttu rahat bir nefes alın...

• Çok az kaldı artık Minik Tavşanımızın gelmesine heyecanlı mıyız????



Nehir'den
Gözümü açtığımda yamaç bana bakıyordu o rüyaydı bu gerçek miydi? Yoksa bu rüya o mu gerçekti? İkisi arasındaki bağlantıyı kurmaya çalışıyordum. Zar zor kısık çıkan sesi duydum belki de adım daha öncesinde hiç bu kadar güzel söylememişti.

Yamaç: nehir...

- Yaşıyorsun dimi rüya değil.

Yamaç: kızımızın adı Alya olsun.

- Yaşıyorsun sen. Ölmedin.

Göz yaşlarım akmaya devam ederken yamacın sağ göğüsüne iyice sokuldum.

Yamaç: bir rüya gördüm sen ben Aras ve kızımız. Nehir o kadar güzel bir kızımız oluyordu ki sapsarı beline kadar saçları, masmavi gözleri, minicik elleriyle elimi sıkıca kavradı. Sen orda Alya diye çağırdın onu. Tam gideceğim sırada sıkı sıkı tuttu göndermedi beni.

Yamacın da gözünden yaşlar akıyordu elimin tersiyle sildim.

- beni hiç bırakma.

Yamaç: sen de beni.

- söz.

Yamaç: söz sen de ağlama.

- ben doktor çağırıyım.

Yamacın yanından çıkıp bizimkilerin yanına geldim. Müjdeli haberi onlara verdim ardındna da doktorla konuştum. Durumunun iyi olduğunu akşama doğru taburcu edeceklerini söyledi.

Hepimiz de yanına girdik. Abilerin mutluluğu gözlerinden okunuyordu.

Cumali: lan bebe bir an ölcen sandım ya.

Yamaç: şükür bu sefer de ölmedik acaba kaç canım kaldı.

Yamaca bakıyordum daha bu espriye ne kadar devam edecek diye.

- çok mu komiksin sen?

Salih: babamın oğlu iyisin dimi?

Yamaç: iyiyim iyiyim.

Polis memurları ifade için gelmişti hepimiz dışarı çıkıp beklemeye başladık. Sonunda doktorun da çıkış işlemlerini vermesiyle eve geldik.

Aras: baba siz nerdeydiniz?

Yamaç: ben biraz hastalandım o yüzden hastanedeydik.

- saat de geç olmuş küçük kurbağa acaba artık yatsan mı?

Yamaç: bir şey diyelim mi küçük kurbağa? Kardeşinin adını düşündük biz.

Aras: neymiş?

- Alya.

Aras: Alya çok güzel.

Yamaç: hadi uyu şimdi.

Aras gözlerini kapamakla meşgulken ben de yamaca yaklaştım. Gözleri gözlerimde elleri karnımdaydı.

- ağrın var mı?

Yamaç: o kadar iyiyim ki şu an sana anlatamam.

- Bana diyorsun ya her defasında dikkat et diye.

Yamaç: evet.

- Senin de dikkat etmen lazım bizi unutmaman lazım.

Yamaç: ben her şeyi unuturum ama sizi unutmam. Alzheimer olsam bile senin adın hep aklımda kalbimde olur.

ARASHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin