ARAS

44. Bölüm (Finale Son 1)

Koçovalılar eve gelir gelmez Alya daha fazla dayanamayıp bombayı patlatmıştır.

Alya: siz ikiniz napıyorsunuz ya? Peşime adam niye takıyorsunuz?

Yamaç: Alya şu an bunu konuşmayalım dinlen sen.

Alya: baba amacınız ne sizin? Siz bana güvenmiyor musunuz?

Aras: denizi tanımıyorduk.

Alya: tanışma zamanınız gelince tanışırdınız. Kim ne yapabilir bana? Ben tekvando boks kurslarına boşuna mı gittim bunca yıl?

Yamaç: bazen korunmaya ihtiyaç duyarsınız.

Alya: baba onlar senin düşmanın ben sizden değilim. Ne mahalleymiş yıllardır aynı şeyler ya. Gelmeyin odama hiç biriniz.

Aras: Alya!

İdris: bırak dinlensin biraz.

Alya odasına gidip kapısını kilitler ve yatağına uzanıp gözlerini kapatır. Gözlerindeki her yaş yastığıyla buluşuyordur.

Nehir: küçükken alyaya benimle kafa tutacağım zamanları bekliyorum sabırsızlıkla diyordun hadi bakalım barıştır kendine de göreyim.

Yamaç: anası gibi inatçı nasıl barıştırıcam.

Aras: yapmamalıydık baba.

Damla: sonunda bunu düşünebildiniz.

Karaca: böyle yaparak sadece kendinizden uzaklaştırıcaksınız ona yakınlaştıracaksınız.

Sadiş: ben yiyecek bir şeyler götüriyim.

Yamaç: yemez adım kadar eminim.

Selim: Sadiş ver sen bana.

Selim sadişin elindeki tepsiyi alıp alyanın odasına gelir. Kapısını çalar.

Alya: gelme. Kimseyi istemiyorum.

Selim: selim amcanı da mı?

Alya: evet kimse gelmesin.

Selim: yemek getirdim.

Alya: yemiycem.

Selim: bize küsüyorsun yemeğe de mi küsüyorsun?

Alya: evet.

Selim aşağıya geri iner. Alya ise denizin verdiği kitabı açıp okumaya başlar. İlk sayfasında bir not bulur.

Alya: sayfa 87 son satırı oku.

Gidip 87. Sayfayı açar.

"Ve ben, bir gülüşün için her şeyden vazgeçebileceğimi fark ettiğimde beri iyi değilim."

Yüzündeki tebessümle hemen denize yazar.

Deniz/Wp Konuşması

Alya: deniz.

Deniz: efendim canımın içi.

Alya: Napıyorsun?

Deniz: oturuyorum. Sen Napıyorsun nasılsın? Var mı evde sıkıntı?

Alya: yok. İyiyim kitap okuyordum.

Deniz: hımm.

Alya: seni seviyorum.

Deniz: ben de seni çok seviyorum.

Alya: yarın buluşur muyuz?

Deniz: cumartesi yarın dersim yok buluşuruz.

Alya: tamam o zaman iyi geceler.

Deniz: iyi geceler.

Alya telefonu kapattığında kapı tekrar çalmıştır. Şimdi ne kadar göndermeye çalışsa da gitmeyeceğini biliyordur.

Alya: kimsen uzun uzun konuşma başım çok ağrıyor.

Kapıyı açtığında nehir ve yamacın geldiğini görür.

Nehir: küçük tavşan.

Alya: baba niye yaptın?

Yamaç: kay oturucaz yanına.

Alayı ortalarına alıp ikisi de yanına oturmuştur.

Yamaç: sen bize kızmakta çok haklısın aşkım ama bizi de anla.

Alya: anlamıyorum seni.

Yamaç: damat bey sert çıktı yanlız.

Alya: deme baba öyle ya.

Yamaç: gel buraya sakın bana bir daha küsme.

Alya: küsücem.

Yamaç: küsmeni yerim senin.

Nehir: ay kızım yanlız biraz çabuk barışma olmadı mı?

Alya: çok yorgunum uzatamam.

Kapı açılır açılmaz Aras da yanlarına atlamıştır.

Yamaç: oha kırdın ayı.

Aras: ayı mı? Emin misin bir daha bak istersen baba.

Alya: çünkü öküz dimi Aras.

Aras: sus kız.

Yamaç: iyi davran kızıma.

Aras: ben gidip yatıyım sizi rahatsız etmiyim en iyisi.

Aras kalkıp kapıya yönelir. Alya ise hemen yataktan kalkıp sıkı sıkı sarılmıştır.

Alya: nereye minik kurbağa?

Aras: küstüm hep sen mi küseceksin?

Alya: evet.

İkisi birlikte geri yatağa otururlar. Alya başını nehire, Aras başını yamaca yaslamıştır.

Yamaç: annene çok benziyorsun Alya.

Alya: benziyor muyum?

Nehir: çok iyi ki doğurmuşum seni.

Aras: tek umudum senmişsin kızım benim iyi ki doğmuşsun.

Alya: susun ya tek umut falan demeyin.

Nehir: nefes aldığın sürece umut var.

Alya: hep yanımda olun.

Nehir: biz birbirimiz olmadan nefes alamıyoruz kızım anlasana.

Alya: ay bana bugün nefes de deme anne. Nasıl panikledim anlatamam bugün.

Yamaç: nasıl bindin sen asansöre anlamadım.

Alya: güvendim baba denize güvendim.

Aras: şuna bak ne diyor ya.

Alya: Aras!

Aras: tamam tamam.

Alya: böyle uyusak ya bugün.

Yamaç: Allah'tan çift kişilik yatak. Daha büyüğünü falan almayalım da mazallah tüm kocovalilar bir yatakta yatarız.

Alya: Aras ben ağlayınca sen damla annemlere kaçıyormuşsun şimdi de kaçsana biz de rahat rahat yatalım.

Aras: Cumali amcam kızıyor artık. Kıvançla yat diyorlar.

Alya: koş git yat.

Aras: ya niye benimle uğraşıyorsun sen?

Alya: sevdiğimden canımsın sen benim.

Aras: sen de benim.

Nehir: ama benim de.

Yamaç: hepiniz benim de o zaman.