RÜYAMSIN

19 - SİLAH

Bazen insan; 'ben iyiyim' dediğinde, gözlerinin içine bakıp, 'iyi değilsin, biliyorum' diyecek birine ihtiyaç duyar...

🌸🌸🌸🌸🌸

YAZAR'IN AĞZINDAN

İki adam da düz yolda arabayla ilerliyordu. Arabayı kullanan adam aynı zamanda da malları nasıl yurt dışına göndereceğini düşünüyordu. Zaten polisler her yerde onu arıyordu. Hülya'yı aramakta hata etmişti. Ama o da oğlunu görmek istemişti ve buna hakkının olduğunu düşünüyordu. O aramadan polislere falan bahsetmemesini umuyordu. Gerçi bahsedeceğini de sanmıyordu. Çocuğunun babasıydı ne de olsa. Hülya'nın hâlâ kendisini sevdiğini ve bu yüzden de yakalanmasını istemeyeceğini düşünüyordu.

Bir süre sonra yanındaki koltukta oturan adamın sesini duydu.

"Abi."

Sesi öyle bir tedirginlikle çıkmıştı ki, adamın kaşları çatıldı. Şüpheli bakışlar eşliğinde başını yan tarafına doğru çevirdi. Ama sonra çok geçmeden önüne döndü. Araba kullanıyordu ne de olsa. Ve o da Rüya'yı son bir kez de olsa görmeden ölmek istemezdi. İstemiyordu. Bu düşünceyle birlikte dudağı sinsi bir ifadeyle yana doğru kıvrılırken;

"Ne oldu?" diye sordu. "Söyle."

Genç adam ne yapacağını bilemiyordu. Söyleyip söylememekte kararsız kalmıştı. Lakin kendisi de fark edeli uzun bir zaman olmamıştı. Tereddütlü bir sesle, "sana bir şey söylemem lazım. Ama sakin olacaksın tamam mı?" dedi. Tayfun'un kıvrılan dudağından eser kalmamıştı. Kaşlarını tekrar çattı. "Ne oldu, ne söyleyeceksin?" diye sordu sert bir sesle. "Yoksa... Yoksa mallarda bir sorun mu çıktı?"

Adam başını olumsuz anlamda salladı. Derin bir nefes aldı

"Abi sanırım takip ediliyoruz." o da ancak yola çıktıklarından beri fark etmişti bunu. Arkalarında sivil polis arabası vardı ve yol boyunca da arkalarındaydı. Bu sayede farkına varabilmişti.

Tayfun'un direksiyon tutan elleri sıklaştı. Parmak buğumları belirginlik kazanmıştı artık. Dişlerini öfkeden sıkmaya başladı. "Ne dedin sen?!" diye sordu tıslarcasına. Öfkesinden gözleri de kararmaya başlıyordu.

"Abi önce sakin. Sakın hızlanayım falan deme. Bu haldeyken hem kaza yapma oranımız yüksek, hem de onların dikkatini çekmiş oluruz. Fark ettiğimizi anlamasınlar. Normal bir şekilde ilerlemeye devam et." diye konuştuktan sonra başını arkaya doğru attı. Hâlâ arkalarındaydı. Önüne dönerken, "bizi polisler takip ediyor." dedi.

Tayfun hâlâ dişlerini sıkarken, birden direksiyona sertçe vurması bir oldu.

"Kahretsin!" diye kükredi adeta.

"Abi sakin ol."

"Nasıl sakin olayım lan!" diye bağırdı tekrar. "Polislere aradığımı söylemez diye düşünüyordum. Ama gitmiş söylemiş lanet kadın!" çok fazla öfkelenmişti. Resmen kendi çocuğunun annesi onu hapse tıkmak için elinden geleni yapacaktı.

Diğer adam derin bir nefesi daha çekti içine. "Peki şimdi ne yapacağız? Böyle malları gönderemeyiz. Polisler hemen arkamızda."

Tayfun başını kısa bir an çevirdi ona.

"Sence şu an bu umrumda mı?!"

Adamın merakla gözleri kısılırken, "o zaman neden bu kadar sinirlendin sen? Ne düşünüyorsun?" diye aklındakileri sormadan yapamadı.