RÜYAMSIN

2 - O GÖZLER...

MEDYA : Çağrı

😍😍😍

Cümleler hafif kalıyor yaşanılanların ağırlığı karşısında. Bu yüzden, 'susmak' bu aralar en çok kullandığım iletişim şeklim.

🌺🌺🌺🌺🌺

"Rüya'm."

Duyduğum kadifemsi sesle birlikte etrafıma bakmaya başladım. Yine o sesi duymuştum işte. Tok ve erkeksi sesini.. Kimdi bu?

"Kimsin? Neredesin?"

Etrafıma bakıyordum ama görünürde kimse yoktu. Hatta hiçbir şey yoktu. Bembeyazdı her yer.

Burası neresiydi?

Ölmüş müydüm?

"Rüya, buradayım."

Bu sefer de ses daha yakından geliyordu. Hemen arkamı döndüğümde O'nu görmüştüm işte. Yine onu görebilmiştim. O simsiyah gözlerin sahibini.. Ama yine net değildi yüzü. Bir türlü göremiyordum. Neden saklıyordu ki?

"Sen..-" dedim ve sustum. Devamını getirememiştim. Ne diyeceğimi bilmiyordum ki. Zaten sesim de yeterince şaşkınlıkla çıkmıştı.

Dakikalardır o bana bakıyordu.

Ben ona..

Sadece bakışıyorduk öylece.

Fakat bir süre sonra gözlerimi kaçırdım ben. Çok tuhaf bakıyordu. Derin ve anlamlı.

Yüzünü göremiyordum fazla ama gülümsediğini görmüştüm. Dudağının yana doğru kıvrılmasından ve o zifiri karanlık kadar siyah gözlerinin parladığından anlamıştım bunu. Bir gece kadar siyah olan irisleri parlıyordu. Her defasında oluyordu bu zaten. Her karşıma çıktığında. O siyahlar yine yeşillerimi delip geçiyordu. Siyah renginde ki derin gözler anlamlandıramadığım bir şekilde bana bakıyordu.

Neden öyle bakıyordu?

Ayaklarını hareket ettirerek bana doğru yaklaşmaya başladı. Gözlerini ise gözlerimden hiç ayırmıyordu.

Tam karşımda durduğunda, yüzü hâlâ silik silikti.

"Sakın korkma Rüya'm." yine o naif, erkeksi sesini duydum. Sesi de gözleri gibi o kadar güzeldi ki. Hoş bir tınısı vardı.

"Her ne yaşarsan yaşa, sakın pes etme güzelim. Çünkü sana da bu yakışır. Az kaldı, sadece beni bekle."

Anlamayarak bakıyordum ona. Ne dediğini, neyden bahsettiğini anlayamıyordum. Kaşlarım da çatılmıştı benden istemsizce.

"Çok yakında bende geleceğim Rüya'm. Çok az kaldı. Ve ben geldiğimde, o okulda seni üzenlere, sana kötü şeyler yaşatanlara hesap soracağım. Hepsinin de cezalarını tek tek vereceğim, sen merak etme."

Ardından elini bana doğru uzattı biraz. Gözlerimi bile kırpmadan gözlerine bakıyordum yine. Beni hipnoz etmişti sanki. Tekrar o güzel sesini duydum.

"Sana bunları yaşatanların cezasını bir bir vereceğim. Artık hiç kimse sana bir şey yapamayacak. Bundan emin olabilirsin." yine gülümsüyordu.

Eliyle tam koluma dokunacakken, birden yok olduğunu gördüm. Gözden kaybolmuştu. Hemen etrafıma bakınmaya başladım hızlıca. Ama yoktu. Yok.